Wdrożenie międzynarodowych standardów rachunkowości pogłębiło i tak już istniejące dzisiaj duże różnice pomiędzy zyskiem bilansowym a dochodem do opodatkowania. Różnice te wynikają z odmiennych celów, jakie przyświecają prawu bilansowemu i podatkowemu. Jaki wpływ mają Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) na rozliczenia podatkowe?
Prawo bilansowe odzwierciedla zaistniałe w okresie sprawozdawczym zdarzenia gospodarcze, kierując się ich treścią ekonomiczną (tj. zasadą wyższości treści nad formą) i ustalonymi zarówno przez prawo jak i praktykę normami i zasadami rachunkowości. W przypadku MSSF prawo bilansowe uwzględnia dodatkowo przyszłe korzyści ekonomiczne, jakich jednostka oczekuje w wyniku posiadanych zasobów oraz ryzyko gospodarcze, jakie towarzyszy prowadzonej działalności gospodarczej.
Prawo podatkowe jest częścią prawa budżetowego, w którym dominuje interes społeczny. Funkcja prawa podatkowego jest ściśle związana z polityką podatkową państwa (redystrybucja dochodów, regulacja i stymulacja gospodarki itp.).
Zarówno zysk bilansowy jak i dochód do opodatkowania w punkcie wyjściowym ustalane są według tej samej ogólnej reguły – przychody minus koszy. Jednak w praktyce występują dość istotne rozbieżności wynikające z różnic w zakresie:
■ odmiennej definicji przychodów i kosztów (tak zwane różnice trwałe),
■ odmiennego momentu ujęcia przychodu lub odliczenia kosztu (tak zwane różnice przejściowe, które eliminują się same z upływem czasu).
Mimo występujących różnic zdecydowana większość krajów rozwiniętych przyjęła za podstawę ustalania dochodu do opodatkowania, zysk bilansowy wynikający z prowadzonych ksiąg rachunkowych, który zostaje następnie skorygowany (zwiększany) o koszty nie uznawane przez prawo podatkowe za koszty uzyskania przychodów oraz zmniejszany o przychody zwolnione z opodatkowania. (…)
Dalsza część artykułu: >>Gazeta Prawna<<
