TEZA: Uzyskanie przez pracodawcę wiadomości jako moment rozpoczęcia biegu terminu do rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy (art. 52 par. 2 k.p.) może wymagać nie tylko informacji o jego zachowaniu, lecz także czasu niezbędnego na ocenę skutków tego zachowania, jeżeli przemawiają za tym ustalone w sprawie okoliczności faktyczne.
Sygn. akt II PK 146/14, WYROK SĄDU NAJWYŻSZEGO z 14 kwietnia 2015 r.
STAN FAKTYCZNY
Dyrektor zatrudniony w ogólnopolskiej spółce Skarbu Państwa, reprezentujący pracodawcę w ramach zadania inwestycyjnego, zaakceptował płatność w kwocie ponad 4,2 mln zł za wykonane częściowo usługi. Pomimo odpowiedzialności za inwestycję potwierdzał w protokołach odbioru zgodność poszczególnych jej etapów z umową, co było niezgodne ze stanem faktycznym. Nie egzekwował również udokumentowania przez wykonawcę rozliczenia z podwykonawcami, czym naraził pracodawcę na straty.
Zarząd dowiedział się o nieprawidłowościach na początku 2009 r., kiedy wstrzymano płatność faktur. W maju 2010 r. zobowiązano biuro audytu wewnętrznego do dokonania wstępnej oceny prawidłowości realizacji tej umowy. Pełny raport został skierowany do zarządu w ostatnim dniu września 2010 r., a jego analiza doprowadziła do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia z winy dyrektora 25 października 2010 r. Zarzucono mu ciężkie naruszenie obowiązku sumiennego wykonywania pracy, dbałości o dobro zakładu i ochrony jego mienia. Pracownik odwołał się do sądu, żądając odszkodowania za nieuzasadnione rozwiązanie umowy o pracę.
Tutaj możesz pobrać wyrok >>SN sygn. akt II PK 146/14<<
Źródło: >>Gazeta Prawna<<
