Kilka ostatnich lat stanowiło wyzwanie dla profesji audytu
wewnętrznego. Skala zmian będących efektem skandali korporacyjnych i wzrastająca
świadomość konieczności zapewnienia sprawnego funkcjonowania środowiska kontroli
wewnętrznej przełożyły się na potrzebę powołania efektywnie działających komórek
audytu wewnętrznego oraz zapewnienia wysokiej jakości ich pracy. Jednocześnie
elementy opisujące funkcję audytu wewnętrznego (takie, jak np.: styl
zarządzania, odpowiedzialność, cel, podejście do ryzyka czy wykorzystywana
technologia) podlegały ewolucji od audytu historycznego poprzez dobre praktyki
do najlepszych praktyk.
Skąd kadra zarządzająca i właściciele mają wiedzieć, czy audyt
wewnętrzny w organizacji działa efektywnie? W jaki sposób mogą oni ocenić
miejsce audytu wewnętrznego w odniesieniu do najlepszych rozwiązań?
Zgodnie ze Standardami Profesjonalnej Praktyki Audytu
Wewnętrznego (wyznaczającymi reguły sztuki audytu wewnętrznego), audyt
wewnętrzny w organizacji powinien wprowadzić proces monitorowania oraz oceny
skuteczności programu jakości, obejmujący zarówno ocenę wewnętrzną, jak i – co
najmniej raz na pięć lat – ocenę prowadzoną przez wykwalifikowaną osobę lub
zespół spoza organizacji. Jej wyniki powinny trafić na odpowiedni poziom
zarządzania w spółce. Stanowi to warunek konieczny do użycia w raporcie formuły
przeprowadzone zgodnie ze Standardami Profesjonalnej Praktyki Audytu
Wewnętrznego.
dalsza część artykułu na stronach [ Gazety
Prawnej ]
