Odpowiedz na: Propozycje dot. rozporz. i współpracy z Departamentem KF

[gapa]

Zgadzam się, że bezprzedmiotowa jest dyskusja na temat stanu np. po wejściu uofp w kształcie zgodnym z projektem – sprawozdanie z audytu musi być opublikowane i koniec.
Natomiast wydaje mi się, że jest sens dyskutowania, jeśli założy się, że istnieje jakiś proces wyznaczany przez kolejne zmiany w ustawodawstwie dotyczącym bezpośrednio lub pośrednio audytu (a przecież takie zmiany obserwowaliśmy w niedalekiej przeszłości). Załóżmy więc, że:
1. Proces taki będzie kontynuowany (tzn. zmiany będą zachodziły)
2. Proces będzie ukierunkowany (tzn. ktoś lub coś będzie nim próbowało kierować realizując jakieś cele)
3. Istnieje możliwość pewnego wpływu audytorów na kierunek i tempo tego procesu.

Wobec powyższego i w kontekście stałej troski o należne miejsce audytu i pozycję audytorów w JSFP, przytomnie jest moim skromnym zdaniem, zadanie następujących pytań:

1. Jak uzasadniać ustawowe (większe niż w standardowe) zabezpieczenia przed zwolnieniem z pracy audytora oraz starania o dalsze wzmocnienie roli audytu i jednocześnie bronić tezy, że pracuje on tylko na rzecz kierownika ( a nie przede wszystkim na rzecz JSFP)?
2. Jak pogodzić śmiało stawianą tezę, że „opinie audytu są z założenia obiektywne i niezależne” z koncepcją manipulacji w postaci „pisania krótkich i oszczędnych w ocenach sprawozdań często odsyłając do dokumentacji roboczej …”? Czy to warto?
3. Czy proponowany w nowej uofp obowiązek publikowania sprawozdań z audytów zwiększa rolę i pozycję audytu i audytora wewnętrznego w JSFP czy jest tylko źródłem zagrożeń?
4. Jakie jest prawdopodobieństwo, że w toku procesu zmian w ustawie o dostępie do informacji publicznej, po słowie „kontroli” pojawi się „i audytów”, albo audytor wewnętrzny zostanie umieszczony (w taki czy inny sposób) na liście funkcjonariuszy publicznych?