Odpowiedz na: próbkowanie

[gapa]

Podaję sposób najbardziej ryzykowny, ale najłatwiejszy.
Należy skorzystać z najprostszej postaci wzoru na liczebność próby opartego o rozkład Poissona (właściwy w tej sytuacji – na pewno też jest w książce D. Klimy) : n=UMLo/y, gdzie UMLo dla poziomu ufności 95% wynosi 3, y =1% (próg istotności).
Z dzielenia wychodzi ,że liczebność próby n = 300. Te 300 elementów należy zebrać losując w każdym podmiocie (łącznie z administratorem) proporcjonalną do budżetu liczbę dokumentów (warunek: jeden dokument dla każdej kwoty). Najlepiej zrobić to klasyczną metodą systematyczną (interwałową) przy interwale I= 10 mln/300=33 334 zł.
Wady i cienkie momenty metody:
1.Tezę, że wielkość nieprawidłowości nie jest większa niż 100 tys. zł (1%) z 95% poziomem ufności udowadniamy tylko wtedy, gdy w wylosowanej próbie nie znajdziemy żadnej nieprawidłowości.
2. Wnioskujemy o całości projektu, a nie o każdym podmiocie z osobna.
3. Cienka jest teza o losowości – aby być w porządku należałoby elementy wszystkich podmiotów „wrzucić do jednego worka”, przetasować i losować te 300 elementów z całości (systematycznie) – wymaga to użycia jakiegoś informatycznego „ustrojstwa” – myślę, że urzędowy informatyk poradzi sobie przy pomocy Excela
Zalety:
Oszczędność pracy – tylko 300 dokumentów do przebadania. Zakładanie, że w próbie znalezione zostaną nieprawidłowości, albo badanie każdego podmiotu z osobna, to przy zakładanym poziomie ufności i progu istotności może skończyć się koniecznością badania zdecydowanie większej ich liczby – nawet kilkakrotnie.
Prostota wnioskowania – przy badaniu każdego podmiotu z osobna nie jest to takie trywialne.