Odpowiedz na: ZFŚS

[meg]

Wklejam interesujacą Ciebie część.

Art. 9. [Wspólna działalność socjalna]
1. Pracodawcy mogą prowadzić wspólną działalność socjalną na warunkach określonych w umowie. Przepisy art. 8 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. (skreślony)
3. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności przedmiot wspólnej działalności, zasady jej prowadzenia, sposób rozliczeń oraz tryb wypowiedzenia i rozwiązania umowy. Umowa może także określać warunki odstąpienia od jej stosowania oraz odpowiedzialność stron z tego tytułu.
Komentarz: By lepiej wykorzystać swój potencjał, wolno ci porozumieć się z innym przedsiębiorcą co do wspólnej działalności socjalnej. Polega ona w skrócie na tym, że kilka firm łączy część albo całość własnych zasobów socjalnych (w częściach równych bądź różnych), a potem ich pracownicy korzystają z nich na jednakowych zasadach. Nawet jeśli udział ich pracodawcy był najmniejszy. W ten sposób często łączą swoje siły firmy z jednej branży, wielozakładowe czy powiązane kapitałowo. Także szkoły czy inne placówki oświatowo-wychowawcze z jednej gminy czy miasta.
-Wiadomo, że liczebność każdej załogi jest inna. Wobec tego do wspólnej działalności socjalnej przystępują różne podmioty, dysponujące skromnymi i większymi środkami socjalnymi. Dlatego wszystkie szczegóły współpracy trzeba ustalić w umowie, która musi określać:
> przedmiot wspólnej działalności socjalnej;
Każdy z koalicjantów ma prawo przyłączyć całość środków swego funduszu albo tylko ich część, i to na określone cele socjalne, np. na pomoc mieszkaniową.
> zasady jej prowadzenia;
> sposób rozliczeń;
> tryb wypowiedzenia i rozwiązania umowy.
Może także regulować warunki odstąpienia od jej stosowania oraz odpowiedzialność stron z tego tytułu.
Jest to umowa cywilna, wobec tego spory na tym tle rozstrzygają sądy cywilne. Każdy pracodawca przystępujący do wspólnej działalności socjalnej musi swój zamiar uzgodnić z zakładową organizacją związkową, a jeśli taka u niego nie działa, to z przedstawicielem personelu.
– Przepisy nie wymagają, by pracodawcy wnosili jednakowe kwoty do wspólnej działalności. Umowa zakreśla wielkość ich udziałów zazwyczaj wskaźnikiem procentowym, np. 20, 50 czy 70 proc. połączonych środków funduszu. Następnie osoby zatrudnione u wszystkich koalicjantów i inni uprawnieni korzystają z nich na jednolitych zasadach. W tym właśnie wyraża się istota wspólnej działalności socjalnej.
– Nawet gdy umowa przewiduje otwarcie wspólnego rachunku bankowego, pracodawcy nie mogą zlikwidować swych odrębnych kont założonych dla własnych funduszy socjalnych. Mogą bowiem odpisy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, tylko przekazując je na odrębne konto funduszu. Prowadzący wspólną działalność powinni za to opracować jeden regulamin socjalny, ustalający jednakowe warunki udzielania wsparcia dla wszystkich ich pracowników i innych uprawnionych. Ci, którzy do wspólnej działalności przeznaczyli tylko część swoich funduszy, zachowują również własne regulaminy socjalne.

A całość bez problemu i szybko znajdziesz w internecie.

Pozdrawiam