piątek, 29 marca, 2024

Odpowiedz na: Wielkość próby

Home Forum Sektory Samorządy Wielkość próby Odpowiedz na: Wielkość próby

#5001
gapa
Uczestnik

Jak wcześniej napisałem UMLx to parametr (wartość oczekiwana i wariancja) rozkładu Poissona. Widzę co najmniej trzy (dostępne w tej sytuacji) sposoby jego otrzymywania:
1. Posłużenie się po prostu tablicami dystrybuanty rozkładu Poissona dostępnymi praktycznie w każdym podręczniku statystyki dla ekonomistów (powyżej kierunku wdzięk i marketing dla opornych). Jednak, by te tablice ze zrozumieniem stosować trzeba trochę wiedzieć co to jest rozkład prawdopodobieństwa i jego dystrybuanta oraz rozumieć istotę wnioskowania statystycznego. Nie jest to jakaś tajemna i niedostępna wiedza, ale nie mam zielonego pojęcia czy wymaganie jej od audytora jest rzeczą oczywistą.
2. Posłużenie się gotowymi tablicami parametru rozkładu Poissona z podręczników dla audytorów lub kontrolerów – np. z książki „Dobór próby w audycie” W. Karlińskiego – reklamowanej na stronie PAW. Tam na przecięciu kolumny o wartości SR (=1-PU) i wiersza o wartości x (liczby znalezionych błędów) odczytać można wartość UMLx.
3. EXCEL:
Trzeba np. do komórki A1 wstawić liczbę błędów (x), (np. 0), do komórki A2 wielkość UML (np. 3), a do komórki A3 wartość funkcji ROZKŁAD.POISSON(A1;A2;1). W ten sposób w komórce A3 będzie wartość dystrybuanty rozkładu Poissona, czyli nasze SR.
Jeśli teraz do komórki A1 wstawimy liczbę znalezionych błędów (np.4), następnie klikniemy komórkę A3 i w Narzędziach wybierzemy Szukaj wyniku, w okienku w wierszu „Ustaw komórkę” pojawi się właśnie A3.
Niżej w wierszu „Wartość” należy wstawić wartość SR (np.0,05), a jeszcze niżej, w wierszu okienka „Zmieniając komórkę” kliknąć (wstawić) komórkę A2 (czyli napis A2). Po kliknięciu OK w komórce A2 pojawi się wartość UML (w tym przypadku UML4 = 9,16).

Jeśli chodzi o przykład ze str. 76 – 78 Metodyki … NIK to pretenduje on do najgorszych fragmentów w tym wydawnictwie (do którego, jak słyszłem, nikt w NIK-u nie chce się przyznać).
Niezależnie od tego, oczywiście można nie liczyć błędu maksymalnego, tylko błąd najbardziej prawdopodobny, ale nie można na jego podstawie wnioskować tak, jak na podstawie wyliczonego błędu maksymalnego – to po prostu zupełnie inna wielkość, wynikająca z innych rachunków.
PS. A może ten przykład ze str. 76 – 78 to specjalnie napisali, żeby pokazać jak nie należy robić? Jeśli jednak jest wzięty z rzeczywistych kontroli NIK to ten, kto ją przeprowadzał może liczyć tylko na przedawnienie.