Drodzy Audytorzy!
Z pewną nieśmiałością (nie jestem psychologiem) zabieram głos w sprawie wywołanej dziś przez Galisa, a która jednostkowo jest (moim zdaniem) śmieszna, ale w związku z tym, że jest zadziwiająco często podnoszona przez audytorów, zaczyna wyglądać niepokojąco.
Chodzi o pytanie „ Co będzie z audytem wewnętrznym?” i związane z nim – „Co z nami zrobią?”
Uważam, że:
1. Audyt jest istotną dziedziną wiedzy i praktyki związaną z istnieniem organizacji w ogóle (niekoniecznie w administracji) i to nie od wczoraj ( i nie tylko w naszym kraju).
2. Audytor bazujący na rzetelnej, głębokiej wiedzy, posiadający wartościowe, a tym bardziej unikalne umiejętności, mające zastosowanie w szeroko pojętym audycie, nie musi wcale przejmować się jakimikolwiek pomysłami na temat audytu w JSFP, jakie mogą się zalęgnąć w bardziej lub mniej popapranych łepetynach polityków. Zawsze będzie miał sensowne propozycje pracy od sensownych organizacji (niekoniecznie w administracji – wystarczy zerknąć na oferty pracy na tym forum), jeśli takie będą działać, uzyskiwać i wydawać pieniądze (a one bardzo to lubią).
3. Natomiast urzędas, który jakimś cudem (podobno istnieją także cuda świeckie) zaliczył wiadomy egzamin, a którego jedyna umiejętność polega na ukrywaniu braku wiedzy i umiejętności za stertami produkowanych bez ładu i składu papierzysk opatrzonych napuszonymi tytułami, ale bez jakiejkolwiek użytecznej treści w środku, zawsze będzie trząsł portkami na każdą wieść o zagrożeniu stołka, do którego już się zdążył przyspawać.
Dziwi mnie, że tak często na forum pojawiają się biadolenia w stylu „…mają zlikwidować (albo zredukować) audyt…co z nami będzie…tyle ludzi na bruk… ajajaj!!!!””
Byłem przekonany, że aby zostać audytorem trzeba być pełnoletnim…
Wydaje mi się, że także kwestia istnienia lub nie egzaminu na audytora jest drugorzędna. Jednak chyba konsekwencją istnienia takiego egzaminu jest tendencja do traktowania ochrony niezależności audytora także jako ochrony przed możliwością zarzucenia mu niekompetencji i dalej – nieprawidłowości działania. Nie uda się. Prędzej czy później fuszerka wyjdzie na jaw i wtedy okaże się jaką wartość mają te egzaminy, glejty i certyfikaty ( a także garsonki, garnitury i laptopy).
Przykre jest także to, że audytorzy tak często i z takim zaangażowaniem podnoszą postulat zagwarantowania sobie niemal nieusuwalności ze stanowiska. Jest to nieprzyzwoite.
P.S.
Przepraszam za brak zwyczajowej uniżoności, do której co niektórzy ( zwłaszcza wywodzący się z kontroli) przywykli, ale wkurzyło mnie, że na forum, które ma szanse zajmować się rzeczami istotnymi, popycha się takie …….
.
