Naruszenie dyscypliny finansów publicznych

[andrzejm]

Witam Mam pytanie Czy do orzecznika ds naruszenia należy zgłosić takie przypadki:
1. wypłata odsetek od zasiłków chorobowych, macierzyńskich wypłaconych z uwagi na wejście w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego w wyniku którego na wniosek pracownika należało przeliczyć jeszcze raz podstawę i jeżeli nie były brane pod uwagę pewne składniki omówione w przedmiotowym wyroku należało wypłacić wyrównanie wraz z odsetkami
2. w planie nie mieliśmy zagwarantowanych środków na zapłate składek ubezpieczenia zdrowotnego za żołnierzy służby zasadniczej, występowaliśmy z tym do Inspektoriatu ale nie było odpowiedzi. Przekazaliśmy powyższe składki narażając się na złamanie art 11 Uondfp ratując się jednak przed naruszeniem art 14 tejże ustawy Zgłaszać czy nie, jak myślicie?

[terka]

pkt 1 – nie. Bo to nie jest czyn naruszenia dyscypliny fp.
Czynem naruszającym dyscyplinę jest nie sama zapłata odsetek, lecz niewykonanie zabowiązania, którego skutkiem jest zapłata odsetek:
Art. 16. 1. Naruszeniem dyscypliny finansów publicznych jest niewykonanie zobowiązania jednostki sektora finansów publicznych, którego skutkiem jest zapłata odsetek, kar lub opłat.

W tym przypadku zobowiazania były naliczone i zapłacone zgodnie z obowiązującą interpretacją ZUS. Więc nie ma mowy o naruszeniu.
Takie jest moje zdanie.

pkt 2.

2008.09.11
orzeczenie GKODF/GKO/4900/50/49/08/1982Biul.NDFP 2009/1/13

Fakt, iż zachowanie skutkujące przekroczeniem uprawnień do dokonywania wydatków było realizacją obowiązku wynikającego z ustawy z 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych wyłącza bezprawność czynu, a co za tym idzie wyłącza możliwość postawienia skutecznego zarzutu naruszenia dyscypliny finansów publicznych.

[terka]

Tu fragment uzasadnienia:
GKO, uchylając orzeczenie Komisji I instancji w zakresie czynu określonego w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 roku o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych i uniewinniając obwinionego od zarzutu przekroczenia zakresu upoważnienia do dokonania wydatków stwierdziła brak winy w tym zakresie. GKO uznała bowiem, że wymóg naliczenia i odprowadzenia składek na ubezpieczenie społeczne jest wymogiem ustawowym i tym samym brak jest znamion czynu określonego w art. 11 ust. 1 ww ustawy. Obwiniony podejmując decyzję o przekazaniu w dniu 3 listopada 2006 r. składek do ZUS w kwocie 25.126,12 zł, tj. w wysokości prawidłowo naliczonej i należnej do przekazania ZUS do dnia 5 następnego miesiąca wykonał postanowienia art. 47 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 17 poz. 95 z póź. zm.). Przekazanie składek spowodowało przekroczenie limitu wydatków, jednakże uniknięto konieczności zapłaty odsetek za zwłokę, co stanowiłoby naruszenie postanowień art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r.
Ewentualne nieodprowadzenie składek do ZUS lub odprowadzenie w wysokości niższej niż wynika z prawidłowego obliczenia stanowiłoby czyn określony w art. 14 ust 1 ww. ustawy. W omawianej sytuacji Obwiniony nie miał możliwości zachowania, które nie naruszałoby normy prawnej – dochowanie zasad dokonywania wydatków z środków publicznych skutkowałoby naruszeniem obowiązku terminowego odprowadzania składek ubezpieczenia społecznego. Zdaniem GKO zadaniem ustawodawcy jest takie ukształtowanie przepisów prawa by akty tej samej rangi nie pozostawały ze sobą w sprzeczności i było możliwe zachowania nie naruszające żadnego przepisu.
Zdaniem GKO od nikogo, w tym również od osób odpowiedzialnych za dysponowanie środkami publicznymi, nie można wymagać by dokonywała oceny, który z przepisów rangi ustawowej jest „istotniejszy”, a który może zostać naruszony. Istotnym elementem odpowiedzialności (choć nie wymienionym wprost w ustawie) jest zatem bezprawność czynu. W omawianej sprawie fakt, iż zachowanie skutkujące przekroczeniem uprawnień do dokonywania wydatków było realizacją obowiązku wynikającego z ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych wyłącza bezprawność czynu, a co za tym idzie wyłącza możliwość postawienia skutecznego zarzutu naruszenia dyscypliny finansów publicznych.

[andrzejm]

Dziękuję Ale czy zgłaszać sam fakt do rzecznika w przypadku opisanym w punkcie 2 ( czy o tym czy jest to naruszenie czy też nie decyduje RKO czy sam mogę jako jednostka zadecydować o tym? Zbliża się u nas kontrola gospodarczo-finansowa i chodzi o to żeby to oni czasem nie zgłosili tego do RKO bo nasmarują w sprawozdaniu i zrobią z tego aferę Pozdrawiam

[terka]

W normalnych warunkach odpuściłabym, ale jesli macie na karku tę kontrolę, to w świetle przepisów ustawy:
Art. 93. 1. Zawiadomienie o ujawnionych okolicznościach, wskazujących na naruszenie dyscypliny finansów publicznych, zwane dalej „zawiadomieniem”, składa niezwłocznie do właściwego rzecznika dyscypliny:

warto moze złożyć. Bo się przyczepią, że zamietliście sprawę pod dywan. Nie ulega wątpliwości, że okolicznosci, wskazujace na naruszenie, nastąpiły. Zatem – by wypełnić obowiązek ustawowy – powinno się zawiadomienie złożyć. A GKO z urzedu powinna stwierdzić, ze zarzutu postawić nie można.
Tak myśle, choć to bzdurne prawo dodaje zbędnej roboty i zawiadamiającemu, i Komisji orzekającej.

[andrzejm]

Dziękuję bardzo Zgadzam się z Tobą w całej rozciągłości. Pozdrawiam i byle do weekendu Nara

[Autor]

Wpisy