[kikcloud]

[QUOTE BY= Gapa]
Trzeba było przez ostatnie dziesięć lat ciężko pracować nad wytworzeniem istotnej teoretycznej wiedzy i praktycznych metod audytu, a nie poklepywać się po plecach na pseudoszkolenowych spędach.
Może uda się dojechać na etatach do emerytury, a może nie …[/QUOTE]

Wydawało mi się, że w gąszczu nóg, trzeba było większej kreatywności ❗
Łopaty trzeba było dokupić ❗
Trzeba było dzwonić, jak miałem 14 lat ❗
Trzeba było rozstrzelać poetę ❗ (to nie ja tylko Wojaczek) 😉
Trzeba było zagrozić wetem. Dostalibyśmy więcej z UE ❗
Po jego strzale trzeba było reanimować bramkarza ❗
Psa zamkniętego na terenie ośrodka Caritas trzeba było uśpić ❗
Trzeba było w końcu wsadzić kij w mrowisko i powiedzieć: jest źle ❗
Po tych dwóch treningach trzeba było jednak wziąć się za siebie, żeby zakwalifikować się do konkursu. ❗

GAPA wygooglowałem Ci parę innych „trzeba było”
Liczę na to, że po tak celnej diagnozie powiesz nam, co teraz mamy robić. 😉 Możesz to potraktować jako czynność doradczą.

Pozdrawiam ciepło. Wszak śnieg na dworze.

[kikcloud]

Widzę, że moja egzegeza aktów prawnych dotyczących miejsca i roli audytu wewnętrznego nie budzi do tej pory żadnych zastrzeżeń. To może mi wytłumaczycie, dlaczego nikt się nie domaga stosowania obowiązującego prawa. Na co czekamy? Może czekamy na zmiany prawa, które zostały zasygnalizowane w przytoczonej wyżej Strategii? ❗

[kikcloud]

Wacek ❗ Myślę, że jednak dla nas. Jeżeli teraz będziemy pasywni i nie będziemy się odzywać, to wyleją nas jak to dziecko z kąpielą w imię „sprawnego państwa”. Sadzę też, że nikt po drugiej stronie nie będzie bronił obiektywizmu i niezależności audytu wewnętrznego. 🙁

[kikcloud]

Szanowne Koleżanki i Koledzy!
Ponieważ widzę, że temat nie wzbudził większego zainteresowania postaram się nieco szerzej określić, co bulwersuje mnie tak w tym zapisie.

Teza
Łączenie audytu wewnętrznego i kontroli zewnętrznej czy wewnętrznej w jedna komórkę organizacyjną jest nie tylko niezgodne z samą ideą i rolą audytu wewnętrznego wyrażoną w przyjętych przez Polskę Międzynarodowych Standardach Profesjonalnej Praktyki Audytu Wewnętrznego, ale również z zapisami zawartymi w ustawie o finansach publicznych oraz interpretacjami i stanowiskami w tym zakresie (między innymi również Ministerstwa Finansów).

Dowód
Aktualnie obowiązująca ustawa o finansach publicznych dla zapewnienia niezależność audytora wewnętrznego zawiera następujące regulacje dotyczące podległości audytu wewnętrznego. Zgodnie z art. 277 ust. 1 ustawy o finansach publicznych tworzy się jednoosobowe lub wieloosobowe komórki audytu wewnętrznego. Ich statut określają przepisy:
1. art. 272 ustawy o finansach publicznych, zgodnie z którym audyt wewnętrzny jest działalnością niezależną i obiektywną,
2. art. 277 ust. 3 ustawy o finansach publicznych, zgodnie z którym działalnością wieloosobowej komórki audytu wewnętrznego kieruje audytor wewnętrzny, zwany dalej „kierownikiem komórki audytu wewnętrznego,
3. art. 280 ustawy, zgodnie z którym kierownik komórki audytu wewnętrznego podlega bezpośrednio kierownikowi jednostki, a w urzędzie administracji rządowej, w którym tworzy się stanowisko dyrektora generalnego urzędu – dyrektorowi generalnemu w zakresie określonym odrębnymi ustawami,
4. art. 282 ustawy, zgodnie z którym kierownik jednostki, a w urzędzie administracji rządowej, w którym tworzy się stanowisko dyrektora generalnego urzędu – dyrektor generalny, zapewnia warunki niezbędne do niezależnego, obiektywnego i efektywnego prowadzenia audytu wewnętrznego, w tym zapewnia organizacyjną odrębność komórki audytu wewnętrznego oraz ciągłość prowadzenia audytu wewnętrznego w jednostce.

Przypomnę, że zgodnie z art. 277 ust 4 ustawy o finansach publicznych do audytora wewnętrznego zatrudnionego w jednoosobowej komórce audytu wewnętrznego przepisy ustawy dotyczące kierownika komórki audytu wewnętrznego stosuje się odpowiednio.
Miejsce komórki audytu wewnętrznego w strukturze organizacyjnej jednostki określają, więc znamiona: organizacyjnej odrębności, niezależności, obiektywności, bezpośredniej podległości jej kierownikowi jednostki i w określonym zakresie dyrektorowi generalnemu.
A zatem:
• Komórka audytu wewnętrznego nie może to być komórka w ramach istniejącej innej komórki, gdyż nie spełnia to warunku organizacyjnej odrębności;
• Kierownikiem tej komórki nie może być kierownik innej komórki urzędu, gdyż przeczy to zasadzie niezależności i obiektywności audytu wewnętrznego;
• Kierownikiem tej komórki nie może być pracownik podlegający merytorycznie w strukturze hierarchicznej urzędu osobie innej niż kierownik jednostki i w pewnym zakresie dyrektor generalny urzędu, gdyż przeczy to zasadzie bezpośredniej podległości ww. osobom, a także zasadzie niezależności i obiektywizmu.
Zgodnie z tymi zapisami winna to być, zatem komórka ponadwydziałowa, z kierownikiem niezaangażowanym w pracę innych komórek urzędu, podlegającym bezpośrednio kierownikowi jednostki (a w zakresie określonym odrębnymi ustawami dyrektorowi generalnemu urzędu).
Na bezpośrednie, merytoryczne zwierzchnictwo kierownika jednostki nad audytem wewnętrznym wskazują też szczegółowe regulacje dotyczące funkcjonowania tegoż audytu. W szczególności kierownik jednostki:
• wydaje imienne upoważnienie do przeprowadzenia audytu (§ 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 1 lutego 2010 r. w sprawie przeprowadzania i dokumentowania audytu wewnętrznego (Dz.U. 2010, nr 21, poz. 108);
• roczny plan audytu opracowywany jest w porozumieniu z kierownikiem jednostki (art. 283 ustawy o finansach publicznych);
• ma wgląd w akta bieżące i stałe audytu (§ 16 ust. 2 rozporządzenia);
• otrzymuje ostateczne sprawozdania z wykonania zadań audytu (§ 26 rozporządzenia);
• podejmuje ostateczną decyzję odnośnie realizacji zaleceń audytu (§ 27 rozporządzenia);
• może zlecić wykonanie audytowi czynności doradczych (§29 rozporządzenia);
• otrzymuje sprawozdanie z wykonania rocznego planu audytu (§ 30 rozporządzenia);
• uzgadnia z kierownikiem audytu wewnętrznego przeprowadzenie audytu poza rocznym planem audytu.

W interpretacji standardu 1110 jest wprost napisane, że audyt wewnętrzny jest niezależny organizacyjnie, kiedy funkcjonalnie podlega temu, który:
• zatwierdza kartę audytu wewnętrznego,
• zatwierdza plan audytu wewnętrznego oparty na analizie ryzyka,
• otrzymuje od zarządzającego audytem wewnętrznym informacje na temat działań audytu wewnętrznego w odniesieniu do planu i innych spraw,
• zatwierdza decyzje w sprawie powołania i odwołania zarządzającego audytem wewnętrznym,
• zadaje pytania kierownictwu i zarządzającemu audytem wewnętrznym, żeby ustalić, czy występują niepożądane ograniczenia zakresu lub zasobów.
W świetle przytoczonych wyżej regulacji prawnych jest to tylko i wyłącznie kierownik jednostki.
W rzeczywistości niezależność audytu wewnętrznego jest ograniczona, jeśli w jego kontaktach z kierownikiem jednostki pośredniczy na przykład dyrektor generalny, sekretarz gminy czy dyrektor wydziału/departamentu Kontroli i Audytu.

Dlatego nie rozumiem skąd w całej Polsce od gmin po ministerstwa takie rozwiązanie organizacyjne jak wydział/departament Kontroli i Audytu (lub odwrotnie) jest ciągle stosowane i nikt na ten stan rzeczy nie reaguje! Nie ma tu żadnego znaczenia czy kierownikiem takiej komórki jest audytor wewnętrzny, czy inna osoba. Kierownik takiej komórki wykonuje funkcje zarządcze w jednostce i nie jest ani niezależny ani obiektywny.

Mówiąc „nikt nie reaguje” mam tu na myśli:
• samych audytorów wewnętrznych, bo nie korzystamy z takich narzędzi jak na przykład: standard 1110 …. Zarządzający audytem wewnętrznym musi, co najmniej raz na rok, potwierdzać radzie organizacyjną niezależność audytu wewnętrznego, czy samoocena audytu wewnętrznego, aby powiadomić kierownika jednostki o zagrożeniu niezależności i obiektywizmu,
• NIK, bo nie ocenia w sposób jednoznaczny zagrożeń niezależności i obiektywizmu audytu wewnętrznego w jednostkach kontrolowanych niestosujących się do obowiązującego prawa (ustawa i rozporządzenie),
• Ministerstwo Finansów w zakresie koordynacji audytu wewnętrznego,
• istniejących w Polsce stowarzyszeń i innych organizacji audytorów wewnętrznych od IIA Polska poczynając.

Audyt wewnętrzny musi być oddzielony od procesów decyzyjnych, tak, aby mógł realizować swoją pracę poza wszelkimi wpływami i bezstronnie, obiektywnie dokonując weryfikacji i świadcząc inne usługi doradcze.
Nikt mnie nie przekona, że można uzyskać efekt synergii łącząc lub chociażby koordynując – w sensie organizacyjnym (jedna komórka organizacyjna) – odrębne funkcje audytu wewnętrznego i kontroli (instytucjonalnej). Moim zdaniem w tym przypadku można uzyskać jedynie efekt motyla (anegdotyczne przedstawienie chaosu deterministycznego – w anegdocie trzepot skrzydeł motyla, np. w Ohio, może po trzech dniach spowodować w Teksasie burzę piaskową.) i to w szczególności w przypadku małych komórek audytowych, które w naszych jednostkach finansów publicznych stanowią większość. Mam tu na myśli faktyczną ich likwidację ❗ Efekt, o którym myślą autorzy tego pomysłu można uzyskać na jedynie poziomie komitetów audytu i tylko tam. Ale to już inna bajka, choć nie mniej ciekawa.

W tym kontekście działania opisane w strategii „Sprawne Państwo 2020” moim zdaniem są działaniami ograniczającymi funkcję audytu wewnętrznego i nie przyczynią się do zbudowania „nowoczesnego systemu zapewniającego poprawność i efektywność procesów gromadzenia i wydatkowania środków publicznych, określanego, jako Publiczna Wewnętrzna Kontrola Finansowa” (Komisja Europejska w 28 rozdziale negocjacyjnym pt. Kontrola finansowa).

[kikcloud]

Rozmawiałeś już z Rostowskim na ten temat? 😉

[kikcloud]

„Moja jest tylko racja i to święta racja. Bo nawet jak jest twoja, to moja jest mojsza niż twojsza. Że właśnie moja racja jest racja najmojsza!” 😀 😉

[kikcloud]

[QUOTE BY= Gapa] Szczerze mówiąc, spuszczenie na ten „wytwór” zasłony milczenia będzie aktem miłosierdzia wobec autorów.[/QUOTE]
Wielkie dzięki składam koledze za chrześcijańskie podejście do autorów, do których i ja się poniekąd zaliczam.:wink:.
Cóż tu powiedzieć?
Cieszmy się, że jest co i kogo krytykować, bo już się nudno robiło na tym forum 😀

[kikcloud]

A nie ma jakiegoś „dachowego” paragrafu? 😀

[kikcloud]

Trzeba sprawdzić w odpowiedniej Instytucji Zarządzającej ❗ One mają wytyczne w tej sprawie i to one decydują, a nie jakieś KIBR itp. Na przykład IZ w Olsztynie ma takie wymagania tu link: http://www.wmarr.olsztyn.pl/s/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=102&Itemid=108&lang=pl

[kikcloud]

Tak jak to jest (powinno być) opisane w polityce rachunkowości 😉 Art. 21 ust 1a „Można zaniechać zamieszczania na dowodzie danych, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6, jeżeli wynika to z odrębnych przepisów lub techniki dokumentowania zapisów księgowych”.
A pkt 6 mówi o „stwierdzeniu sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja), podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.”
I wszystko jasne ❗ 😀

[kikcloud]

„Tirówki psują rynek”. Powiedziała mi kiedyś ekskluzywna call-girl 😉

[kikcloud]

Widzisz kkkrzysiu, głowa do góry. Wacek Service Ci pomoże, a jak nie pomoże to przynajmniej pocieszy 😉

[kikcloud]

Widzę, że nikt nie kwapi się do tego, aby powiedzieć Ci prawdę. A prawda jest następująca.
Prawie nigdzie, albo nigdzie zgoła 😉
W kraju, gdzie audytora wewnętrznego zatrudnia się na 0,09 etatu, Ty chcesz aby ktoś zatrudnił asystenta audytora na 1/2 etatu. Moim zdaniem jest to martwy przepis uofp, który działa na zasadzie:
Tato! Kup mi struny do gitary
Kupię ci synku, jak się nauczysz grać 😀

[kikcloud]

Co tam w szkole synku?
Cisza, spokój, nic się nie dzieje.
Co z tym audytem?
Od 10 lat cisza, spokój, nic się nie dzieje 😉

[kikcloud]

Tak jak mówi Wojak ❗ Nie tylko można, ale nawet trzeba 😉 Decyzję o przekazaniu podejmuje kierownik jednostki, a nie audytor.

[Autor]

Wpisy