[romb]

Witam!
Moim zdaniem jest to dotacja pobrana w nadmiernej wysokości. Do takiej opinii skłania mnie analiza przepisu art.252 ust. 3 uofp. Skoro w umowie określono nieprzekraczalny termin wykorzystania dotacji, to jej wykorzystanie po tym terrminie oznacza wykorzystanie w wysokości wyższej niż ustalono w umowie, a to według ust. 3 jest wykorzystaniem w nadmiernej wysokości. Swoją drogą ciekaw jestem jaka powinna być droga dochodzenia tej części dotacji – przepisy kpa, postępowanie egzekucyjne w administracji, uofp?
Pozdrawiam i ciekaw jestem innych opinii.

[romb]

Podzielam uwagi Gapy co do formy i treści szczegółowych wytycznych. Jestem raczej zwolennikiem zwięzłych dokumentów, bez rozdętego „powieściopisarstwa”. Mamy już przecież „Podręcznik wdrożenia systemu zarządzania ryzykiem w administarcji publicznej w Polsce” wydany w 2004r. przez Ministerstwo Finansów i Bentley Jennison – 86 stron. Jest pochodząca również z 2004r. Pomarańczowa księga Zarządzanie ryzykiem – Zasady i koncepcje -50 stron. Dlatego też uważam, że jeśliby „Szczegółowe wytyczne” miałyby się ukazać, to powinny uwzględniać tylko aktualne uwarunkowania i zmiany jakie dokonały się w teorii i praktyce zarządzania ryzykiem na przestrzeni tego okresu.
W tym sensie „Szczegółowe wytyczne” nie wnoszą nic odkrywczego w stosunku do wymienionych wyżej dokumentów, a są równie obszerne. A tak na marginesie – nie obszerna zawartość decyduje o jakości regulowanej materii. Jak przypominam międzynarodowe standardy bankowe mające zapobiegać kryzysom i minimalizowac ryzyko ich występowania w działalności bankowej ( prawie ćwierć wieku przepracowałem w bankowości) zwane jako Bazylea I ukazały sie pod koniec lat osiemdziesiątych i liczyły około 30 stron. Jak się szybko okazało nie uodporniły one w sposób wystarczający systemu bankowego wobec kryzysu. Komitet Bazylejski wydał więc kolejne standardy ( Bazylea II), które liczyły juz około 250 stron. Po ostatnim kryzysie Komitet opulikował kolejne wytyczne ( Bazylea III) , które liczą zdaje się około 500 stron. Ostatnio słyszałem jednak, że pod wpływem głosów rozsądku Komitet albo wycofuje sie z tych rozdętych regulacji, albo przesuwa je w czasie.
Po prostu żadne regulacje i wytyczne nie zastąpią zdrowego rozsądku i racjonalności działania. I tego szczerze życzę wszystkim Koleżankom i Kolegom po fachu.

[romb]

Witam w Nowym, mam nadzieję, lepszym dla nas roku!
Podpisuję się obydwiema rękoma pod tym co napisał/a/ Gapa.

[romb]

Raczej zgodziłbym sie z „terką”, że w przypadku samorządu trudno jest mówić, że starosta lub zarząd jest organem niższego stopnia od rady powiatu, ale nasz prawnik twierdzi,że tak jest. Wprawdzie nie jest w stanie wskazać konkretnego przepisu ale wywodzi to z teorii prawa administracyjnego. Nie jest to dla mnie przekonywujące, bo nie jestem specjalistą od teorii prawa.
Konkretnie – skargi, bo jest ich kilka, są na kierowników jednostek organizacyjnych, a u nas zgodnie z utrwaloną od lat praktyką z reguły rada przekazuje je do rozpatrzenia i załatwienia staroście jako zwierzchnikowi słuzbowemu, korzystając z art. 232 kpa. Jest jeszcze problem jakich konkretnie zadań dotyczy skarga – zleconych z administarcji rządowej czy też zadań własnych samorządu, bo wówczas organy właściwe do jej rozpatrzenia też są różne, ale z tym sobie poradzę.
Pozdrawiam i dziękuje wszystkim za dotychczasowe wypowiedzi.

[romb]

Jeśli dobrze pamiętam taki zapis o odpowiedzialności osoby lub osób, które nie dokonaly zawiadomienia o naruszeniu dyscypliny obowiązywał w poprzeniej wersji ustawy o odpowidzialności za naruszenie dyscypliny.Obecnie sankcje takie zostały zlikwidowane i nie obowiązują.
Pozdrawiam.
Romb.

[romb]

Ja także – w tym roku.

[romb]

Terka, jeszcze raz bardzo Ci dziękuję za cenne opinie i uwagi. Własnie o to mi chodziło, że nasz wydział geodezji prowadzi gospodarowanie nieruchomościami z zasobu według swoich zasad i kryteriów. Nie znając dobrze tego tematu nie byłem pewien,czy dobrze myślę. Widzę, że czeka mnie jeszcze sporo roboty w tym zadaniu. A tak nawiasem, jak dotąd, nigdy nie było w tym obszarze audytu, jestem tam po raz pierwszy.
Pozdrawiam.

[romb]

Dziekuję za szczegółowe wyjaśnienia (też bardzo mi się przydadzą, bo dopiero „wchodzę” w temat !) i jeszcze doprecyzowuję problem – grunty pod drogami (bo to takich głównie dotyczy moja wątpliwość) zostały przyjęte i nadal tak są przyjmowane do ewidencji księgowej według wyceny, o której już pisałem (1 zł za m2). Brak jest moim zdaniem podstawy prawnej do przyjęcia tej wyceny, bo to nie jest ani cena nabycia, ani koszt wytworzenia ani cena rynkowa, ani wartośc godziwa.

[romb]

Skoro dzięki koleżankom i kolegom był odzew na moje problemy, to ośmielę się zgłosić na forum jescze jeden problem. Chodzi o podstawę wyceny gruntów znajdujących się w zasobach. Ustawa o rachunkowości określa w jaki sposób mogą byc wyceniane środki trwałe, w tym grunty.
W naszej ewidencji grunty pod drogami wyceniane są według jakichś bliżej nieokreślonych zasad po minimalnej cenie (1 zł za m2). Z jednej strony chodzi o unikanie konieczności sporządzania operatów w przypadku obrotu tymi gruntami ( najczęściej zamiany gruntów pod drogami z gminami) ale z drugiej ewidencja jest według mnie nieprawidłowa. Czy u Was także wystepowały tego rodzaju problemy?

[romb]

Wielkie dzięki „DorotaB” za linki do kontroli NIK! Do niektórych, (ale nie do wszytkich) juz udało mi się dotrzeć. Jeszcze raz serdecznie dziekuję!

[romb]

Dzięki „terka” za odzew,
na szczęście nasz zasób powiatowy jest niewielki, liczy raptem ok. 30 pozycji. mam nadzieję, że zasób skarbu państwa też nie będzie jakoś istotnie większy więc może jakoś sobie poradzę. Poszukam też wyników kontroli nikowskich.
Pozdrawiam.

[romb]

Oczywiście , że tak. Poza tym ważne jest aby w umowie zapisać taki obowiązek. Ja zresztą przeprowadzając u siebie zadanie na ten temat wydałem rekomendacje aby w umowach zapisywac obowiżek zachowywania pierwotnie deklarowanych proporcji pomiędzy kwotą dotacji, a szeroko pojmowanymi środkami własnymi, bo w praktyce było z tym baaardzo różnie. Nie zachowanie tych proporcji może być wówczas traktowane jako wykorzystanie dotacji w nadmiernej wysokości.

[romb]

W nawiązaniu do mojego poprzedniego posta z 1 czerwca br. chciałem poinformowac, że pomimo zapisu w protokóle z kontroli RIO o konieczności zmiany trybu przyjmowania planu audytu (przez starostę , a nie przez zarząd powiatu) w wystapieniu pokontrolnym nie znalazły sie stosowne zalecenia do wykonania. Nie wydaje mi się aby to było przeoczenie ze strony RIO więc chyba dla nich też nie jest to takie jednoznaczne.

[romb]

Znów przywołam opinie „mojego” RIO, które między innymi ostatnio postawiło nam zarzut, że polityka zarządzania ryzykiem została wprowadzona uchwałą zarządu we wszystkich powiatowych jednostkach organizacyjnych. Ich zdaniem to kierownik jednostki odpowiada za funkcjonowanie kontroli zarządczej, w tym takze zarządzanie ryzykiem w swojej jednostce, a zatem „odgórne” działanie zarządu powiatu w tej kwestii nie było uprawnione. Jak to trafnie określił nasz nieodżałowany śp. Marszałek Piłsudski :”Racja jest jak d..a – każdy ma swoją”.

[romb]

Ostatnio RIO zakwestionowało u mnie tryb uchwalania planu audytu na 2011r. przez zarząd powiatu twierdząc, że uprawniony jest wyłącznie starosta. Argumentacja przy tym była dośc osobliwa: w art 34 ustawy o samorządzie powiatowym takie uprawnienia dla zarządu nie są przewidziane , a skoro nie zostały w ustawie wymienione, to zarząd je sobie bezprawnie uzurpuje!
Osobiście jednak jestem zdania, że skoro ustawodawca napisał w ustawie o fp „przewodniczący zarządu” , a nie „starosta”, to nic sie w tym zakresie nie zmieniło i nadal plan audytu powinien przyjmowac zarząd powiatu. Przewodniczący zarządu jest bowiem tą osobą, która organizuje prace zarządu, ustala porządek obrad , itp. Ale to tylko moje zdanie.

[Autor]

Wpisy