Najwyższa Izba Kontroli wraz z Regionalnymi Izbami Obrachunkowymi przeprowadziły w drugim półroczu 2004 roku kontrolę funkcjonowania gospodarstw pomocniczych jednostek sektora finansów publicznych. Kontrolą objęto działalność 41 gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych oraz 50 gospodarstw pomocniczych jednostek samorządowych za okres 2003 r. i I półrocza 2004 r.
Jej wyniki pozwoliły na zidentyfikowanie obszarów nieprawidłowości w zakresie organizacji, gospodarki finansowej i sprawozdawczości gospodarstw, mających wpływ na efekty ich działalności, a także na przejrzystość rozliczeń i dały podstawę do sformułowania szeregu wniosków w tym zakresie.
Przedstawiając wyniki kontroli w gospodarstwach pomocniczych państwowych jednostek budżetowych należy zwrócić uwagę na następujące problemy.
Brak wymaganego przepisami prawa, organizacyjnego wyodrębnienia działalności niektórych gospodarstw z działalności jednostki budżetowej uniemożliwiał prawidłowe ustalenie kosztów ich działalności, które powinny być pokrywane z uzyskiwanych przychodów własnych. Dotyczyło to w szczególności nieuwzględnienia w kosztach działalności gospodarstwa, kosztów pracy świadczonej na jego rzecz przez pracowników macierzystej jednostki budżetowej, których wynagrodzenia finansowane były przez te jednostki. Niezależnie od prawnych i ekonomicznych skutków braku wyodrębnienia, w przypadku personalnego łączenia funkcji kierowniczych w gospodarstwie i macierzystej jednostce budżetowej, np. pełnienia funkcji kierownika gospodarstwa przez kierownika jednostki macierzystej, ograniczano możliwość sprawowania rzetelnej kontroli nad działalnością gospodarstwa.
Stwierdzane w wielu gospodarstwach niezgodne z przepisami świadczenie usług na rzecz jednostki macierzystej poniżej kosztów własnych (a nawet nieodpłatnie), negatywnie wpływało na ich wynik finansowy i wysokość wpłat do budżetu państwa. Niezrozumiała była przy tym argumentacja, że przecież taki sposób rozliczeń powoduje oszczędności w wydatkach jednostki budżetowej. Zmniejszenie wydatków budżetowych tej jednostki de facto oznaczało bowiem jedynie zmianę sposobu i źródeł finansowania wydatków, a w efekcie uniemożliwiało ustalenie faktycznych kosztów jej działalności.
Liczne nieprawidłowości w zakresie sporządzania i ewidencjonowania dowodów księgowych oraz stosowania systemów rachunkowości niespełniających wymogów ustawy o rachunkowości wpłynęły także negatywnie na rzetelność sporządzanych przez gospodarstwa sprawozdań budżetowych a tym samym ograniczenie ich funkcji informacyjnej. (…)
Tutaj możesz pobrać >>RAPORT<<
Źródło: >>Najwyższa Izba Kontroli<<