Pytania i odpowiedzi

*Przypominamy, ze Serwis Audyt.Net nie ponosi odpowiedzialności za poprawność lub niepoprawność zamieszczanych przez użytkowników informacji. Jeżeli zauważysz błędy w tym opracowaniu napisz to w komentarzu

Marta28: Pytania i odpowiedzi do pytan ktore podobno kiedys byly na egzaminie.

Pytania na egzamin – część pisemna

1.  Wg ustawy audyt wewnętrzny przeprowadza się na podstawie (ustawa):

– rocznego planu audytu wewnętrznego JSFP.

1.  Plan audytu przygotowuje audytor w porozumieniu z (ustawa):

– kierownikiem jednostki.

2.  Przed rozpoczęciem audytu audytor zawiadamia o przedmiocie i czasie trwania audytu (ustawa):

– kierownika komórki organizacyjnej, w której przeprowadzany będzie audyt.

3.  Sprawozdanie z przeprowadzonego audytu jest przekazywane (ustawa):

– kierownikowi jednostki.

4.  Organem administracji rządowej właściwym w sprawie koordynacji kontroli finansowej i audytu wewnętrznego w JSFP jest (ustawa):

– Minister Finansów.

5.  Minister Finansów przedstawia Radzie Ministrów zbiorcze sprawozdanie
z funkcjonowania kontroli finansowej i audytu (ustawa):

– co najmniej raz w roku.

6.  Informacje niezbędne do sformułowania uwag i wniosków, które będą zawarte
w sprawozdaniu z przeprowadzonego audytu audytor zamieszcza w (rozporządzenie):

– aktach bieżących.

7.  Kierownik komórki, w której jest przeprowadzany audyt wewnętrzny, może zgłosić8.  na piśmie dodatkowe wyjaśnienia lub umotywowane zastrzeżenia (rozporządzenie):

– w terminie 14 dni od daty otrzymania sprawozdania.

9.  Audytor może przeprowadzić10.  czynności sprawdzające, ustalenia poczynione w trakcie tych czynności zamieszcza w (rozporządzenie):

– notatce informacyjnej.

11.  „Racjonalne zapewnienie” jest to (standardy):

– satysfakcjonujący poziom zaufania przy danych kosztach, korzyściach
i stopniu ryzyka.

12. Audyt wewnętrzny przeprowadza się na podstawie rocznego planu opartego na (standardy):

– analizie ryzyka.

13. W komórce audytu powinni być14. zatrudnieni audytorzy wew., którzy będą właściwie realizować15.  (standardy):

– roczny plan audytu.

16. Karta audytu wewnętrznego stanowi (karta audytu):

– wytyczną dla funkcjonowania audytu oraz wskazówkę i pomoc w ocenie
i w pracy audytu wewnętrznego.

17. Wg karty audytu wewnętrznego audytor (karta audytu):

– nie jest odpowiedzialny za wykrywanie przestępstw, ale powinien posiadać- wiedzę pozwalającą mu zidentyfikować- znamiona przestępstwa.

18. Jaka jest najlepsza metoda do wykrycia znamion przestępstwa (Czerwiński):

– CAATs’ – programy komputerowe wykorzystywane w audycie,

– testy zgodności – badanie systemów kontroli wew.,

– bezpośrednie badanie dokumentów – badanie wiarygodności,

– wywiady,

– obserwacja zachowań osób podejrzanych,

– procedury (metody) analityczne.

19. Wg karty audytu audytor wewnętrzny jest niezależny w wykonywaniu swoich zadań
i podlega (karta audytu):

– tylko przepisom prawa.

20. Wg karty audytu audytor (karta audytu):

– nie jest odpowiedzialny za procesy zarządzania ryzykiem i procesy kontroli wewnętrznej w jednostce, ale poprzez swoje badanie, wnioski i uwagi wspomaga kierownika jednostki we właściwej realizacji tych procesów.

21.  Sprawozdanie audytor wewnętrzny przekazuje kierownikowi komórki, w której jest przeprowadzany audyt (rozporządzenie):

– po odbyciu narady zamykającej.

22.  Standardy audytu wew. to (standardy):

–  wytyczne oraz pomoc w organizacji, pracach i ocenie AW.

23. Czy audytor jest odpowiedzialny za audytowany obszar, procesy poddane audytowi (karta):

–  nie.

24. Przez jaki okres audytor nie powinien oceniać25.  działalności jednostki, za którą był uprzednio odpowiedzialny (standardy):

–  co najmniej 24 m-ce.

26. Czy audytor musi, czy może przeprowadzać27.  czynności sprawdzające (standardy, rozporządzenie):

–  może,

–  powinien, o ile zachodzi taka potrzeba.

28. Gdzie zamieszcza się informacje z czynności sprawdzających (standardy, rozporządzenie):

– w notatce informacyjnej, którą audytor przekazuje KJ i KJA, a następnie umieszcza w aktach bieżących.

29. Obszar audytu to (standardy):

– każdy obszar działania jednostki, w obrębie którego audytor wyodrębnił obszary ryzyka do przeprowadzenia zadania audytowego.

30. Obszar ryzyka to (standardy):

–  procesy, zjawiska lub problemy wymagające przeprowadzenia audytu wew.

31.  Audytor wewnętrzny w zakresie wykonywania swoich zadań współpracuje z (karta):

–  audytorami zewnętrznymi, w tym w szczególności z kontrolerami NIK.

32. Do przeprowadzenia audytu uprawnia imienne upoważnienie wystawione przez (ustawa):

– kierownika jednostki.

33. W trakcie realizacji zadania audytowego audytor (standardy):

– może odbywać- narady z pracownikami komórki, w której przeprowadzany jest audyt wewnętrzny.

 

34.  Sprawozdanie z przeprowadzenia audytu zawiera (rozporządzenie):

– zakres przedmiotowy zadania audytowego.

35. O podjętych działaniach naprawczych KJ informuje (ustawa):

– audytora wewnętrznego.

36. Celem audytu jest ustalenie, czy zaplanowane rezultaty programu realizowanego przez jednostkę zostały osiągnięte. Pierwszy krok w realizacji tego audytu to (Czerwiński):

– identyfikacja podstaw prawnych audytowanego programu.

37.  Audytor opracowuje plan (standardy):

– roczny („planowanie przeprowadza się w okresach rocznych”).

38. Sygnały wczesnego ostrzegania to (Czerwiński):

– dane, wskaźniki i informacje z różnych źródeł, które zwracają uwagę kierownictwa na zmieniające się ryzyka i ich potencjalny wpływ na organizację. Informują kierownictwo o konieczności podjęcia działania.

39. Ryzyko detekcji to (Czerwiński):

– ryzyko, że przeprowadzone przez audytora testy nie wykryją błędów
o znaczącej istotności.

40. Ryzyko kontroli to (Czerwiński):

– ryzyko wystąpienia sytuacji, w której istniejący system kontroli wewnętrznej nie zapobiegnie lub nie wykryje błędu o znacznej wartości.

41. Ryzyko wrodzone – wewnętrzne – to (Czerwiński):

– ryzyko wystąpienia błędu o znacznej istotności przy założeniu, że system kontroli wewnętrznej nie funkcjonuje.

42. Analiza regresji to:

– analiza trendu.

43. Analiza wskaźnikowa obejmuje:

– analizę danych pochodzących ze sprawozdań finansowych.

44. Która z czynności nie jest reakcją na ryzyko:

– innowacyjność- .

45.  Sprawozdanie z zadania audytowego przechowywane jest (rozporządzenie):

– w aktach bieżących.

46.  Przygotowując plan audytu audytor (rozporządzenie):

– ustala kolejność- obszarów ryzyka biorąc pod uwagę stopień ich ważności oraz

– uwzględnia czynniki organizacyjne.

47. Audyt poza planem można przeprowadzić48.  (ustawa, rozporządzenie):

– w razie zmiany czynników organizacyjnych,

– w szczególnie uzasadnionych przypadkach,

– na wniosek kierownika jednostki (również w uzasadnionych przypadkach).

49. Czy roczny plan przeprowadzania oceny przestrzegania standardów kontroli i AW przygotowywany przez GIAW jest zatwierdzany przez MF (ustawa):

– tak.

50.  Należyta staranność51. audytora to (standardy):

– takie posługiwanie się posiadaną wiedzą, umiejętnościami i doświadczeniem, aby uzyskać- kompetentną ocenę procesu lub stanu. Do wniosków audytor winien dochodzić- po przeprowadzeniu wszechstronnych analiz, ocen i dyskusji z kompetentnymi pracownikami jednostki.

52. Czy nadzór właścicielski jest zdefiniowany w standardach:

– nie (prawdopodobnie nie).

53.  Audytor wewnętrzny:

– ma prawo wglądu do dokumentów i innych materiałów związanych
z funkcjonowaniem komórki, w której przeprowadzany jest audyt,
z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych (rozporządzenie),

– musi mieć- zagwarantowany nieograniczony dostęp do wszelkich dokumentów, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, do wszystkich pracowników oraz wszelkich innych źródeł informacji potrzebnych do przeprowadzenia audytu (standardy).

54. Stałe akta obejmują (rozporządzenie):

– akty normatywne oraz inne akty prawne związane z zakresem działania jednostki oraz regulujące jej funkcjonowanie,

– dokumenty zawierające opis procedur kontroli, w tym kontroli finansowej imające wpływ na system kontroli finansowej,

– plany audytu wewnętrznego,

– inne informacje mogące mieć- wpływ na przeprowadzenie audytu i analizę ryzyka.

55.  Standardy audytu dzielą się na (standardy):

– ogólne – organizacja,

– szczegółowe – wykonywanie zawodu,

– szczegółowe – realizacja AW.

56. Plan strategiczny (standardy):

– jest zalecany, ale nie jest obowiązkowy.

57. W sytuacji gdy część58.  zagadnień jest niezrozumiała dla Kierownika JA to:

– zmieniamy tę część- sprawozdania, która jest niezrozumiała w taki sposób aby stała się jasna.

59. W jakim celu GIAW zbiera roczne plany audytu JSFP:

– w celu usprawnienia prac audytu.

60.  Program i harmonogram audytu można zmienić61.  (rozporządzenie):

– tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach w porozumieniu
z kierownikiem jednostki.

62. Skład RM proponuje (Konstytucja):

– Prezes RM.

63.  Członków RM powołuje na wniosek Prezesa RM (Konstytucja):

– Prezydent RP.

64.  Przydzielenie ministerstwa ministrowi następuje w drodze:

– rozporządzenia Prezesa RM.

65.  Utworzenie, zniesienie lub przekształcenie ministerstwa następuje w drodze:

– rozporządzenia RM.

66. Kiedy gospodarka finansowa prowadzona jest na podstawie projektu ustawy budżetowej (Konstytucja):

– gdy ustawa budżetowa lub ustawa o prowizorium budżetowym nie weszły
w życie w dniu rozpoczęcia roku budżetowego.

67.  Deficytu budżetowego nie można pokrywać68.  (Konstytucja):

– przez zaciąganie zobowiązań w centralnym banku państwa (NBP).

69.  Dochodami JST są (Konstytucja):

– dochody własne,

– subwencje ogólne,

– dotacje celowe z budżetu państwa.

70.  Przedstawicielem rządu w terenie jest:

– wojewoda.

71.  Administracja niezespolona podlega:

– bezpośrednio ministrom lub innym organom centralnym (w ograniczonym zakresie wojewodzie).

72.  Administracja zespolona podlega:

– wojewodzie.

73.  Zwierzchnikiem (koordynatorem) administracji rządowej na szczeblu centralnym
i terenowym jest:

– Prezes RM.

74. Uznanie administracyjne polega na:

– uprawnieniu administracji do kształtowania skutków lub stanu prawnego
w ramach swobody pozostawionej przez przepisy prawa i w ramach obowiązujących reguł postępowania (proceduralnych).

75.  Decyzja nie wymaga uzasadnienia gdy:

– uwzględnia ona w całości żądanie strony, chyba że decyzja rozstrzyga sporne interesy stron albo została wydana na skutek odwołania. Od uzasadnienia można odstąpić- również ze względu na interes bezpieczeństwa państwa lub porządek publiczny.

76.  Decyzja jest ostateczna gdy:

– 

77.  Decyzję ostateczną można uchylić78.  gdy:

– 

79.  odmowa wydania zaświadczenia wydawana jest w formie:

– postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

80.  Dyspozycja środkami pieniężnym JST:

– oddzielona jest od jej kasowego wykonania.

81. Wolna konkurencja:

– to duża ilość- niewielkich przedsiębiorstw, z których żadne nie wywiera większego wpływu na sytuację rynkową, przy biernej roli państwa.

82.  Monopol (duopol):

– forma rynku, na którym działa jeden (dwóch) sprzedawca przy nieograniczonej liczbie nabywców (trust, koncern).

 

83.  Oligopol to:

– model rynku, na którym występuje niewielka liczba (2-5) producentów, których decyzje cenowe są wzajemnie uzależnione (decyzje odnośnie ceny podejmuje najczęściej największy z producentów, lub jest ona podejmowana wspólnie – kartel, syndykat).

84. Cykl koniunkturalny:

– polega na wahaniach wielkości produkcji społecznej, czyli PKB, którym towarzyszą zmiany poziomu bezrobocia oraz stopy inflacji,

– składa się z 4 faz: kryzys (recesja), depresja, ożywienie, rozkwit.

85.  Przychód całkowity:

– to suma iloczynów ilości sprzedanych produktów i uzyskanych za nie cen.

86.  Przychód przeciętny:

– to relacja przychodu całkowitego uzyskanego ze sprzedaży produktu do ilości sprzedanych jednostek.

87. Co to jest koszt krańcowy:

– jest to dodatkowy koszt (przyrost kosztu całkowitego) poniesiony w wyniku zwiększenia produkcji (sprzedaży) o jednostkę produktu.

88. Prawo malejących przychodów (prawo malejącego produktu marginalnego):

– sytuacja, w której każda dodatkowa jednostka czynnika zmiennego daje coraz mniejsze przyrosty produkcji.

89.  Korzyści skali:

– obniżenie kosztu produkcji jednostki danego dobra poprzez zwiększenie produkcji.

90. Krzywa A. Laffera:

– obrazuje związek między stawkami podatków a dochodami państwa z tego tytułu,

– pokazuje wielkość- wpływów podatkowych państwa odpowiadających różnym możliwym stopom opodatkowania,

– zwiększenie stawek podatkowych ponad określony punkt powoduje zmniejszenie wpływów z tytułu podatków.

91.  Deprecjacja (aprecjacja) pieniądza:

– zmniejszenie (zwiększenie) siły nabywczej pieniądza.

92.  Dewaluacja (rewaluacja) pieniądza:

– interwencja NBP powodująca obniżenie (podwyższenie) wartość- pieniądza.

93.  Annuitet (?):

– strumienie jednakowych płatności, operacje finansowe polegające na serii rat płatności o jednakowej wysokości.

94.  Dźwignia operacyjna:

– umożliwia osiąganie korzyści drogą powiększenia sprzedaży dzięki stałości części kosztów.

95.  Dźwignia finansowa:

– umożliwia uzyskanie dodatkowych korzyści finansowych w wyniku zaangażowania kapitałów obcych.

 

96. Co to są zyski niepodzielne:

– stanowią tę część- zysków po opodatkowaniu, która zostaje zainwestowana
w przedsiębiorstwie, a nie przeznaczona na wypłatę dywidend dla akcjonariuszy.

97.  Jednostka budżetowa:

– państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna, której dochody
i wydatki są objęte planem budżetowym w pełnej wysokości (zgromadzone przez nią dochody są odprowadzane do budżetu, a ponoszone przez nią wydatki finansowane są z budżetu państwa),

– nie posiada osobowości prawnej,

– podstawą gospodarki finansowej są plany dochodów i wydatków,

98. Zakład budżetowy:

– to samodzielna, nie posiadająca osobowości prawnej, państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna, prowadząca działalność- na zasadzie odpłatności, pokrywając swoje wydatki z własnych przychodów,

– działa w sferach społecznie użytecznych, mało opłacalnych dla podmiotów prywatnych (stołówki, przedszkola, domy wczasowe, centra kształcenia kadr),

– stosowany zarówno dla realizacji zadań państwowych jak i samorządowych,

– tworzony jest przez: ministrów, kierowników urzędów centralnych lub wojewodów, organy stanowiące JST,

– podstawą gospodarki finansowej jest roczny plan finansowy, obejmujący przychody i wydatki stanowiące koszty działalności oraz stan środków obrotowych i rozliczenia z budżetem,

– mogą otrzymywać- : dotację przedmiotową, podmiotową, celową (na dofinansowanie kosztów inwestycji) oraz jednorazową dotację na pierwsze wyposażenie w środki obrotowe,

– łączna kwota dotacji nie może przekroczyć- 50% wydatków,

– nie ma wymogu zakładania rachunku bankowego w NBP, wybór banku musi być- dokonany w oparciu o przepisy ustawy o zamówieniach publicznych.

99.  Gospodarstwo pomocnicze:

– to wyodrębniona z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym
i finansowym, część- jej podstawowej działalności lub działalność- uboczna, pokrywająca koszty swojej działalności z uzyskiwanych przychodów własnych (gospodarstwa rolne, hotele pracownicze, kasyna),

– jest tworzone przez kierownika jednostki budżetowej po uzyskaniu zgody ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody, zarządu JST,

– podstawą gospodarki finansowej jest roczny plan finansowy obejmujący przychody, wydatki, rachunek wyników, stan środków obrotowych
i rozliczenia z budżetem,

– może otrzymać- dotację przedmiotową oraz dotację na pierwsze wyposażenie
w środki obrotowe,

– sprzedaż usług na rzecz macierzystej jednostki budżetowej dokonuje według kosztów własnych,

– wpłaca do budżetu połowę osiągniętego zysku.

100.  Środki specjalne:

– to środki finansowe gromadzone na wyodrębnionych rachunkach bankowych, którymi dysponuje jednostka budżetowa,

– pochodzą z części działalności podstawowej lub z działalności ubocznej,

– tworzone są m.in. na podstawie ustaw lub uchwał organów stanowiących JST,

– realizowane są w oparciu o metodę kasową (w terminie ich zapłaty lub wpływu na rachunek),

– ze środków tych finansowane są: wynagrodzenia i składniki naliczane od wynagrodzeń (nagrody jubileuszowe, odprawy, wynagrodzenia dodatkowe), wydatki inwestycyjne (zakup samochodów, komputerów),

– nadwyżka pomiędzy planowaną wielkością a faktycznym stanem jest wpłacana do budżetu państwa w wysokości 18,5%,

– dla środków specjalnych opracowuje się plan finansowy obejmujący przychody i wydatki.

101.  Fundusze:

– są formą powiązania określonego rodzaju wydatków z określonym rodzajem dochodów (Fundusz pracy, PFRON, Fundusz Alimentacyjny),

– finansują zadania państwowe,

– tworzone są na podstawie ustaw,

– ich gospodarka finansowa prowadzona jest na podstawie rocznych planów stanowiących załączniki do ustaw budżetowych,

102.  Dochody JST:

·  dochody własne, subwencje ogólne, dotacje celowe z budżetu państwa (Konstytucja),

·  wg ustaw:

– gminy: podatki i opłaty, dochody z majątku, subwencja ogólna z budżetu państwa, wpływy z samoopodatkowania mieszkańców, spadki, zapisy, darowizny,

– powiatu: udziały w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa, dochody powiatowych jednostek budżetowych, dochody z majątku, spadki, zapisy, darowizny, odsetki od środków na rachunkach bankowych, odsetki
i dywidendy od wniesionego kapitału,

– województwa: subwencja wyrównawcza,.

103.  Przychody i rozchody JST:

– przychody mogą pochodzić- : ze sprzedaży papierów wartościowych oraz
z innych operacji finansowych, z prywatyzacji majątku JST, ze spłat pożyczek udzielonych ze środków publicznych, z otrzymanych pożyczek i kredytów,

– rozchodami są: spłaty otrzymanych pożyczek i kredytów, wykup papierów wartościowych oraz inne operacje finansowe, udzielone pożyczki.

104.  Wydatki JST ponoszone są na:

– gminy – zadania własne, zadania zlecone, zadania realizowane na podstawie porozumień,

– powiatu – zadania publiczne o charakterze ponadgminnym, wykonywanie zadań określonych w ustawach, zadania realizowane na podstawie porozumień,

– województwa – wykonywanie zadań określonych ustawami.

105.  Źródłami pokrycia deficytu i długu JST są:

– sprzedaż papierów wartościowych,

– kredyty zaciągane w bankach krajowych,

– pożyczki,

– prywatyzacja majątku,

– nadwyżki budżetu z lat poprzednich.

 

106.  Łączna kwota długu JST na koniec roku budżetowego nie może przekraczać107.  :

– 60% dochodów tej jednostki w tym roku budżetowym.

108.  Łączna kwota przypadających do spłaty w danym roku budżetowym rat kredytów
i pożyczek, wykupów papierów wartościowych i ewentualnych strat wynikających
z poręczeń i gwarancji nie może przekroczyć109.  :

– 15% planowanych na ten rok budżetowy dochodów JST.

110.  Uchwała budżetowa JST obejmuje:

– dochody i wydatki oraz przychody i rozchody jednostki,

– przychody i rozchody zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych
i środków specjalnych oraz funduszy celowych.

111.  Organ stanowiący JST może odwołać112.  :

– 

113.  Tryb prac nad projektem budżetu określa:

– organ stanowiący – rada gminy, powiatu, sejmik województwa.

114.  Projekt budżetu opracowuje i przedstawia do uchwalenia:

– wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, marszałek województwa.

115.  Projekt uchwały budżetowej należy przedstawić116.  najpóźniej do:

– 15 listopada roku poprzedzającego rok budżetowy – RIO (celem zaopiniowania) i organowi stanowiącemu.

117.  Uchwałę budżetową należy uchwalić118.  najpóźniej do:

– 31 marca roku budżetowego (do tego czasu obowiązuje projekt budżetu).

119. Sejm (RM) nie może wpływać120.  na zmianę budżetu:

– gminy.

121. Księgi rachunkowe obejmują:

– dziennik,

– księgę główną,

– księgi pomocnicze,

– zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej i kont pomocniczych,

– wykaz składników aktywów i pasywów – inwentarz.

122.  Dziennik zawiera:

– chronologicznie ujęcie zdarzeń jakie nastąpiły w danym okresie.

123.  Zapisy w dzienniku muszą być124. :

– kolejno numerowane,

– sumy zapisów muszą być- liczone w sposób ciągły.

125. Konta księgi głównej zawierają:

– zapisy o zdarzeniach w ujęciu systematycznym. Zdarzenia te muszą być- uprzednio lub równocześnie ujęte w dzienniku wg zasady podwójnego zapisu (ujęcie systematyczne).

126.  Zestawienie obrotów i sald księgi głównej:

– sporządza się na koniec każdego okresu sprawozdawczego, nie rzadziej niż na koniec miesiąca.

127.  Zestawienie obrotów i sald ksiąg pomocniczych:

– sporządza się co najmniej na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych.

 

128.  Zestawienie sald inwentaryzowanej grupy składników:

– sporządza się na dzień inwentaryzacji.

129.  Dowód księgowy (dowód źródłowy) jest to:

– dokument normatywno-prawny potwierdzający dokonanie operacji gospodarczej (np. zakup) lub finansowej (np. wypłata) w określonym miejscu
i czasie. Określa powstałe zdarzenia pod względem podmiotowym
i przedmiotowym.

130.  Dowód księgowy powinien zawierać131.  co najmniej:

– określenie rodzaju dowodu i jego numer identyfikacyjny,

– określenie stron dokonujących operacji,

– opis operacji i jej wartość- ,

– datę dokonania operacji (ewentualnie datę sporządzenia dowodu),

– podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składniki aktywów,

– dekretację.

132.  Dowody księgowe powinny być133. :

– rzetelne,

– kompletne,

– wolne od błędów rachunkowych.

134. Księgi rachunkowe otwiera się:

– na dzień rozpoczęcia działalności (wystąpienie pierwszego zdarzenia wywołującego skutki finansowe lub majątkowe),

– na początek każdego następnego roku obrotowego,

– na dzień zmiany formy prawnej,

– na dzień połączenia spółek (niekoniecznie) lub podziału spółki,

– na dzień rozpoczęcia likwidacji lub wszczęcia postępowania upadłościowego.

135. Księgi rachunkowe zamyka się:

– na dzień kończący rok obrotowy,

– na dzień zakończenia działalności (likwidacja, upadłość- , sprzedaż),

– na dzień poprzedzający zmianę formy prawnej,

– na dzień poprzedzający dzień podziału lub połączenia,

– na dzień poprzedzający postawienie jednostki w stan likwidacji lub upadłości,

– na dzień bilansowy określony odrębnymi przepisami.

136.  Zamknięcie ksiąg rachunkowych polega na:

– nieodwracalnym wyłączeniu możliwości dokonywania zapisów księgowych
w zbiorach tworzących księgi rachunkowe.

137. Księgi rachunkowe powinny być138. :

– rzetelne, bezbłędne, sprawdzalne i prowadzone na bieżąco.

139.  Inwentaryzacja to:

– porównanie danych zawartych w księgach rachunkowych ze stanem rzeczywistym przed ich ujęciem w sprawozdaniu finansowym.

140.  Terminy inwentaryzacji:

– dla składników aktywów – rozpoczyna się nie wcześniej niż 3 miesiące przed końcem roku obrotowego, a kończy nie później niż 15 dnia roku następnego,

– dla zapasów objętych ewidencją ilościowo-wartościową – raz na dwa lata,

– dla środków trwałych, środków trwałych w budowie znajdujących się na terenie strzeżonym – raz na cztery lata.

141.  Rozliczenie różnic inwentarzowych należy dokonać142.  :

– w księgach tego roku obrotowego, na który przypadał termin inwentaryzacji.

143. Księgi rachunkowe przechowuje się przez okres:

– 5 lat.

144. Karty wynagrodzeń pracowników, dowody księgowe dotyczące wieloletnich inwestycji rozpoczętych, pożyczek, kredytów, umów handlowych, roszczeń, dokumentację przyjętego sposobu prowadzenia rachunkowości, dokumenty inwentaryzacyjne przechowuje się przez okres:

– 5 lat.

145.  Dokumenty dotyczące rękojmi i reklamacji przechowuje się:

– rok po terminie upływu rękojmi lub rozliczeniu reklamacji.

146.  Dowody księgowe dotyczące wpływów ze sprzedaży detalicznej przechowuje się:

– do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy, nie krócej niż do dnia rozliczenia osób, który powierzono składniki aktywów objęte sprzedażą detaliczną.

147.  Zatwierdzone roczne sprawozdania finansowe podlegają:

– trwałemu przechowywaniu.

148.  Aktywa to:

– kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, które powstały w wyniku przeszłych zdarzeń i spowodują
w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

149.  Środki trwałe to, wg ustawy o rachunkowości, rzeczowe aktywa i zrównane z nimi
o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności:

– dłuższym niż rok (zużywają się stopniowo, a nie w jednym cyklu produkcyjnym).

150.  Sprawozdanie finansowe jednostki organu wieloosobowego podpisują:

– wszyscy członkowie tego organu oraz osoba prowadząca księgi rachunkowe (główny księgowy – skarbnik).

151.  Roczne sprawozdanie finansowe podlega zatwierdzeniu prze organ zatwierdzający:

– nie później niż 6 miesięcy od dnia bilansowego.

152.  Ostateczne zamknięcie i otwarcie ksiąg rachunkowych jednostki kontynuującej działalność153.  powinno nastąpić154.  :

– w ciągu 15 dni od zatwierdzenia sprawozdania finansowego za rok obrotowy.

155. Co to jest bilans:

– podstawowe sprawozdanie finansowe przedsiębiorstwa,

– prezentuje stan majątku i źródła jego finansowania na dany moment,

– zestawienie wszystkich posiadanych przez firmę składników majątku (aktywów) oraz źródeł ich finansowania (pasywów),

– umożliwia obserwację płynności aktywów i prognozowanie przyszłej zdolności płatniczej.

156. Wg Ustawy o Rachunkowości zmiana zasad amortyzacji:

– 

157.  Zaangażowanie środków to wg Ustawy o Finansach Publicznych:

– 

158.  Finanse publiczne:

– są wyrazem stosunków społecznych i ekonomicznych powstających w trakcie procesów gromadzenia dochodów i przychodów oraz dokonywania wydatków i rozchodów na cele publiczne,

– pełnią funkcje ekonomiczne (fiskalna, redystrybucyjna, stymulacyjna)
i polityczne.

159.  System finansów publicznych:

– jest to ogół zasad i instytucji stanowiących podstawę dokonywania publicznych operacji finansowych funkcjonujących w danym czasie w danym państwie na podstawie prawa finansowego.

160. Skarb państwa:

– to określone prawa majątkowe państwa jako podmiotu uprawnień
i obowiązków majątkowych, uczestnika obrotu cywilnego i działalności gospodarczej oraz zarządu mieniem państwa, prowadzącym ewidencję majątku ogólnonarodowego.

161.  Budżet państwa:

– plan finansowy obejmujący dochody i wydatki oraz przychody i rozchody państwa, uchwalany przez Sejm na okres roku kalendarzowego w formie ustawy budżetowej,

– ma znaczenie polityczne, ekonomiczne i prawne,

– jest jednocześnie: aktem decyzji politycznej, zasobem środków pieniężnych, planem, formą publicznej gospodarki finansowej oraz aktem prawnym,

– 

162.  Budżet JST:

– roczny samorządowy plan finansowy, zatwierdzany w formie uchwały budżetowej przez jednostkę stanowiącą ST i wykonywany przez zarząd.

163.  Gospodarka budżetowa:

– to działalność- finansowa polegająca na gromadzeniu i wydatkowaniu środków finansowych na cele publiczne, dokonywana na podstawie ustaw i uchwał budżetowych.

164.  Prawo budżetowe:

– ogół norm prawno-finansowych dotyczących struktury gospodarki budżetowej, ogólnych zasad budżetowych, form organizacyjnych gospodarki budżetowej, klasyfikacji budżetowej, procedury budżetowej, odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny budżetowej oraz problematyki zarządzania długiem publicznym.

165.  Prowizorium budżetowe:

– akt prawny o charakterze wyjątkowym, określający dochody i wydatki państwa w okresie krótszym niż rok.

166.  Podstawowe zasady budżetowe to:

– jawności – umożliwia kontrolę nad wydatkami publicznymi,

– jedności – oznacza postulat sporządzania budżetu w jednym dokumencie prawnym i przeznaczenie całości dochodów na pokrycie całości wydatków budżetowych,

– zupełności (powszechności) – oznacza postulat włączenia do budżetu
w pełnych kwotach wszystkich dochodów i wydatków (budżetowanie brutto),

– równowagi budżetowej – oznacza konieczność- dostosowania ogólnej kwoty wydatków do ogólnej kwoty dochodów,

– szczegółowości – to postulat ujmowania dochodów i wydatków z podziałem na grupy rodzajowe wg ustalonej klasyfikacji.

167.  Zasady budżetowe:

– mają na celu zapewnienie prawidłowej realizacji funkcji budżetu.

168.  Środki publiczne dzielimy na:

– dochody publiczne – mają charakter kasowy,

– bezzwrotne środki pochodzące ze źródeł zagranicznych,

– przychody.

169. Do dochodów budżetu państwa zaliczamy:

– podatki i opłaty,

– cła,

– wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa,

– wpłaty z zysku NBP,

– dywidendy,

– wpłaty nadwyżek środków obrotowych zakładów budżetowych oraz części zysku gospodarstw pomocniczych,

– opłaty od poręczeń i gwarancji udzielanych przez Skarb Państwa,

– odsetki od środków na rachunkach bankowych jednostek budżetowych,

– odsetki od lokat terminowych zgromadzonych na rachunku NBP,

– odsetki od udzielonych z budżetu państwa pożyczek,

– grzywny, mandaty i inne kary pieniężne,

– spadki, zapisy, darowizny.

170.  Wydatki możemy podzielić171.  na:

– wydatki bieżące – subwencje ogólne dla JST, dotacje, wynagrodzenia
i uposażenia oraz składniki od nich naliczane, inne świadczenia na rzecz osób fizycznych, zakup towarów i usług, wydatki związane z funkcjonowaniem jednostek budżetowych,

– wydatki na obsługę długu Skarbu Państwa,

– wydatki majątkowe,

– wydatki przeznaczone na realizację zadań wykonywanych przez organy władzy państwowej, kontroli i ochrony prawa oraz administrację rządową, sądy i trybunały,

– subwencję ogólną dla JST,

– subwencję dla partii politycznych,

– wydatki związane z pełnieniem przez państwo funkcji: obrony narodowej, administracji i wymiaru sprawiedliwości,

– wydatki związane z realizacją celów społecznych: oświata, kultura, ochrona zdrowia,

– wydatki wynikające z pełnienia przez państwo funkcji interwencyjnych
w gospodarce.

172.  Dotacja budżetowa:

– przekazywana jest w celu uzupełnienia brakujących środków, a finansowanie lub dofinansowanie działalności mającej znaczenie dla interesu publicznego, określona jednostronnie, w ściśle oznaczonej wysokości, o charakterze bezzwrotnym i bezpłatnym.

173.  Subwencja ogólna:

– to świadczenie o charakterze bezzwrotnym i bezpłatnym, mające charakter powszechny, uniwersalny, finansujące wszystkie JST na tych samych zasadach i warunkach.

174.  Rezerwy budżetowe dzielimy na:

– ogólne – przeznaczone na wydatki nieprzewidziane i nadzwyczajne,

– celowe – tworzone na wydatki, których podziałów i wielkości nie można ustalić- w okresie opracowywania budżetu oraz których źródłem są środki pochodzące ze źródeł zagranicznych.

175. Dług publiczny:

– to zobowiązania podmiotów sektora publicznego z tytułu: wyemitowanych papierów wartościowych, zaciągnięcia pożyczek i kredytów, wymagalnych zobowiązań, przyjętych depozytów,

– oznacza niedobór środków finansowych w gospodarce,

– nie może przekroczyć- 60% PKB,

– ograniczenie może nastąpić- poprzez: podniesienie podatków, sprzedaży obligacji lub bonów skarbowych, prywatyzację, emisję dodatkowych pieniędzy.

176.  Deficyt budżetowy:

– to ujemna różnica pomiędzy dochodami a wydatkami budżetowymi,

– jest finansowany w wyniku: sprzedaży skarbowych papierów wartościowych, kredytów i pożyczek, prywatyzacji, nadwyżki budżetu z lat ubiegłych,

– nie powinien przekraczać- 3% PKB.

177. PKB to:

– wartość- wypracowanego w granicach danego kraju i w danym czasie dochódu obywateli i cudzoziemców zatrudniających swoje czynniki produkcji w tym kraju.

178.  Podatki to:

– przymusowe, bezzwrotne i nieodpłatne świadczenia pieniężne o charakterze ogólnym i pieniężnym pobierane przez państwo na podstawie przepisów prawa w celu uzyskania dochodów na pokrycie wydatków.

179.  System podatkowy:

– powinien się charakteryzować- : pewnością, równością, dogodnością, wydajnością, elastycznością oraz taniością.

180. Bony skarbowe:

– to krótkoterminowe papiery wartościowe, oferowane do sprzedaży w kraju na rynku pierwotnym z dyskontem i wykupywane wg wartości nominalnej, po upływie okresu, na jaki został wyemitowany. Są to papiery wartościowe na okaziciela, sprzedawane i odkupywane przez MF w drodze przetargów organizowanych przez NBP. Termin spłaty bonów skarbowych wynosi od 1 do 52 tygodni.

181.  Obligacje skarbowe:

– to papiery wartościowe oferowane do sprzedaży w kraju lub za granicą, oprocentowane w postaci odsetek lub dyskonta i wykupywane po upływie określonego terminu, który nie może być- krótszy niż 1 rok. mogą być- emitowane przez Skarb Państwa lub ST.

182. Bony komunalne:

– krótkoterminowe papiery dłużne emitowane przez JST, o okresie zapadalności nie przekraczającym 1 roku.

183.  Obligacje komunalne:

– papiery wartościowe emitowane przez JST, w których emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia. Są emitowane na cele związane
z rozwojem gospodarczym (budowa dróg, oczyszczalni ścieków itp.).

184.  NBP:

– to centralny bank państwa,

– przysługuje mu wyłączne prawo emisji pieniądza oraz ustalania i realizowania polityki pieniężnej,

– odpowiada za wartość- pieniądza polskiego,

– sprawuje nadzór nad działalnością banków komercyjnych poprzez Komisję Nadzoru Bankowego, której przewodniczy prezes NBP,

– jego organami są: Prezes (wybierany przez Sejm na wniosek Prezydenta na okres 6 lat), RPP (przewodniczący – Prezes NBP, członkowie powoływanie na okres 6 lat w równej liczbie przez Prezydenta, Sejm i Senat), Zarząd NBP.

– pełni 3 podstawowe funkcje: banku emisyjnego, centralnego banku państwa, banku banków,

– drukiem banknotów zajmuje się Państwowa Wytwórnia Papierów Wartościowych, a wytwarzaniem monet – Mennica Państwowa.

185.  Minister Finansów:

– naczelny organ wykonawczy z zakresu administracji finansowej,

– inicjuje politykę finansową państwa i koordynuje publiczną działalność- finansową, a w szczególności: opracowuje bilans finansowy państwa i bilans płatniczy oraz budżet państwa, kontrola skarbowa, przygotowuje założenia polityki pieniężnej, ustala zasady i warunki emisji papierów wartościowych, udzielania kredytów, ustala kursy walutowe zasady realizacji polityki dewizowej i celnej,

– aparatem wykonawczym MF są: Ministerstwo Finansów oraz urzędy i izby skarbowe.

Skarbnik:

– jest częścią organu wykonawczego JST,

– jest powoływany i odwoływany na wniosek przewodniczącego zarządu przez radę (sejmik),

– uczestniczy w pracach zarządu bez prawa głosu,

– do jego obowiązków należy: właściwe zorganizowanie sporządzania, przyjmowania, obiegu, gromadzenia i kontroli dokumentów, bieżące prowadzenie księgowości.

Absolutorium to:

– forma akceptacji pracy RM polegająca na wyrażeniu jej wotum zaufania przez Sejm.

 

 

Dyscyplina budżetowa to:

– obowiązek przestrzegania zasad legalności i gospodarności określonych przez prawo w toku publicznej gospodarki finansowej, w szczególności działalności budżetowej.

Kary za naruszenie dyscypliny budżetowej to:

–  upomnienie,

–  nagana,

–  kara pieniężna,

– zakaz pełnienia funkcji publicznych związanych z dysponowaniem środkami publicznymi.

151. KKW (Czerwiński):

– to dokument roboczy zawierający otwarte lub zamknięte pytania zadawane przez audytora KJ i pracownikom jednostki dotyczące systemu kontroli wewnętrznej.

152.  Kwestionariusz samooceny (Czerwiński):

– jest wypełniany samodzielnie przez KJA, pytania w nim zawarte dotyczą ryzyk jakie są związane z działalnością JA.

153. Lista kontrolna (Czerwiński):

–  pomaga w ujednoliceniu uzyskanych informacji,

–  zapewnia standardowe podejście do przeprowadzanego badania,

– zapobiega pominięciu w badaniu istotnych kontroli lub przewidywalnych faktów,

–  zapewnia transfer wiedzy między audytorami.

154.  Ścieżka audytu (Czerwiński):

– to dokument zawierający przejrzysty opis przepływów finansowych, ich dokumentację i kontrole. Umożliwia śledzenie kolejnych faz rejestrowania pojedynczej transakcji.

155.  Ryzyko utracenia korzyści (Czerwiński):

– ryzyko utracenia szansy na uzyskanie lepszych produktów, usług lub oszczędności.

156.  Istotność157. (Czerwiński):

– to iloczyn prawdopodobieństwa wystąpienia danego zdarzenia oraz jego wpływu na organizację (potencjalnej straty).

158.  Macierz ryzyka:

– wykorzystywana na etapie planowania i programowania zadania audytowego. Ryzyka ujęte w sprawozdaniu nie muszą się pokrywać- z tymi, które opisujemy w sprawozdaniu, jeżeli nie zostaną udowodnione.

159. Mapa ryzyka (Czerwiński):

– to zestawione, w formie tabeli, ryzyka, jakie audyt wewnętrzny zidentyfikował w trakcie wykonywania zadania audytowego. Jest sporządzana w celu uświadomienia adresatom raportu jakie mogą być- konsekwencje, jeśli rekomendacje audytu nie zostaną zrealizowane. Wykorzystywana jest
w sprawozdaniu.

 

 

160.  Metoda ścieżki krytycznej (Czerwiński):

– umożliwia optymalne zarządzanie harmonogramem poprzez kierowanie zasobów do tych etapów, które leżą na ścieżce krytycznej i decydują
o terminowym zakończeniu projektu.

161.  Diagram Ishikawy (Czerwiński):

– ułatwia analizę przyczyn powstania problemu i określenia relacji między nimi.

162.  Wykres Gantt’a (Czerwiński):

– umożliwia zaprezentowanie w formie graficznej zaplanowanego czasu trwania poszczególnych czynności i monitorowanie harmonogramu.

163.  Drzewo ryzyka (Czerwiński):

– to graficzna prezentacja zdarzeń składających się na projekt, umożliwia identyfikację, analizę, zarządzanie i monitorowanie ryzyka realizacji projektu.

164.  Nadzór właścicielski (Czerwiński):

– sposób w jaki organizacje są kierowane i kontrolowane. Za nadzór odpowiedzialna jest Rada Nadzorcza.

165.  Poziom ufności (Czerwiński):

– wyrażone w procentach zaufanie audytora do zgodności wyniku próbkowania z rzeczywistym poziomem błędu w całej populacji. Poziom ufności nie jest liczony, tylko przyjmowany.

166.  Precyzja (Czerwiński):

– przedział, w którym wynik próbkowania będzie się zawierał
z prawdopodobieństwem określonym poprzez poziom ufności. Precyzja nie jest liczona, tylko przyjmowana.

167.  Maksymalny dopuszczalny poziom błędu (Czerwiński):

– maksymalny błąd w danej populacji, który audytor gotów jest zaakceptować-
i móc przy tym stwierdzić- , że cel audytu został zrealizowany.

168.  Ryzyko alfa i beta to (Czerwiński):

– alfa – ryzyko nie uznania prawidłowego wyniku,

– beta – ryzyko uznania nieprawidłowego wyniku.

169.  Kontrola detekcyjna (Czerwiński):

– jest stosowana po zakończeniu procesu, dotyczy zdarzeń, które już zaszły. Polega na wykrywaniu zdarzeń, które odbiegają od przyjętych kryteriów. Stosujemy ją, gdy możemy zaakceptować- stratę. Ma cechy kontroli prewencyjnej. Przykłady: inwentaryzacja, przeliczenie gotówki w kasie.

170.  Kontrola prewencyjna (Czerwiński):

– jej celem jest zapobieganie niepożądanym rezultatom. Przykłady: podział obowiązków, autoryzacja.

171.  Kontrola korekcyjna (Czerwiński):

– jej celem jest korekta parametrów systemu, która zapobiegnie dalszemu powstawaniu wykrytych błędów. Przykład: kara dyscyplinarna.

172.  Kontrola kierownicza (zarządcza) (Czerwiński):

– jej celem jest zapewnienie, że zostaną osiągnięte założone cele. Przykłady: organizowanie szkoleń, przeglądy.

173.  Państwowym funduszem celowym jest:

– Narodowy Fundusz ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej,

– Fundusz Rozwoju Przemysłu,

– NFI,

– Fundusz jednostek Badawczo-Rozwojowych.

174.  Funduszem przedakcesyjnym jest:

– PHARE.

175. Wg Konstytucji dochodami JST są:

– dochody własne, subwencja ogólna, dotacje celowe.

176.  Wrażliwość177.  dotyczy:

– 

178. Testy zgodności służą do:

– 

179. Kiedy metody analityczne są najbardziej skuteczne:

– 

180. Kiedy RM nie może uznać181.  projektu ustawy za pilny:

–