Tradycyjna koncepcja prawa urzędniczego zakłada powiązanie pracy w aparacie publicznym (administracji rządowej i samorządowej) z podporządkowaniem naczelnym interesom państwa. Administracyjnoprawny charakter tych relacji, oparty o hierarchię służbową i wynikającą z niej dyspozycyjność urzędnika wiąże się także z prawem do korzystania ze specjalnych przywilejów w zakresie uposażenia, stabilizacji zatrudnienia czy zaopatrzenia emerytalnego. Zasada ta realizowana jest obecnie przede wszystkim przez przepisy regulujące zatrudnienia w sferze administracji rządowej. Ustawodawca nie uwzględnia jednak, iż konsekwencją funkcjonujących od 1990 r. dwóch segmentów administracji publicznej (rządowej i samorządowej) jest dualistyczny system służby publicznej. Analiza obowiązujących rozwiązań prawnych wskazuje, iż reforma stosunku pracy w samorządzie terytorialnym wydaje się być nieunikniona. Sytuacji nie poprawiają bowiem doraźne nowelizacje ustawy o pracownikach samorządowych, którym brak jest spójnej koncepcji w zakresie uregulowania zatrudnienia w organach jednostek samorządu terytorialnego. (…)
Źródło: >>Samorząd Terytorialny<<
