■ Ostatnio coraz częściej słychać zarzuty, że przepisy polskiej ustawy o VAT są niezgodne z regulacjami VI dyrektywy. Dotyczy to np. odliczania podatku naliczonego od kosztów reprezentacji i reklamy niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów w części przekraczającej limit ustalony przez ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z interpretacjami urzędów skarbowych, podatek naliczony od tych wydatków nie podlega odliczeniu. Czy rzeczywiście nasze przepisy są niezgodne z prawem UE?
– Gdyby dokonać analizy zgodności wspomnianego przepisu z VI dyrektywą, należałoby dojść do wniosku, iż VI dyrektywa, nie wskazując na możliwość ograniczenia odliczenia w przypadku nabycia towarów i usług, które są związane z działalnością gospodarczą (z wyłączeniem wydatków na dobra luksusowe, relaks lub rozrywkę), stoi w sprzeczności z przepisem prawa krajowego. Co prawda, zgodnie z art. 17 VI dyrektywy, państwa członkowskie mogą utrzymać wszelkie wyłączenia odliczenia występujące w prawie krajowym przed wejściem w życie dyrektywy. Jednak zgodnie z obowiązującą do 30 kwietnia 2004 r. ustawą o podatku od towarów i usług, przekroczenie limitu nie powodowało utraty prawa do odliczenia podatku naliczonego, co oznacza niezgodne z dyrektywą rozszerzenie zakresu ograniczeń odliczenia podatku naliczonego.
■ Podatnik może żądać zastosowania prawa wynikającego z dyrektywy, a nie prawa krajowego. (…)
Dalsza część artykułu: >>Gazeta Prawna<<
