Ponieważ konsekwencje naruszenia dyscypliny finansów publicznych obwiniony zlikwidował w ciągu dwóch dni, a poza tym nie był wcześniej karany, Główna Komisja Orzekająca skorzystała z możliwości, jakie daje jej art. 78 ust. 1 pkt 7, czyli umorzyła sprawę ze względu na znikomą szkodliwość czynu.
STAN FAKTYCZNY
Komisja I instancji uznała dyrektora Domu Pomocy Społecznej za winnego dwukrotnego naruszenia dyscypliny finansów publicznych. Po pierwsze, nieumyślnie zaciągnął zobowiązanie ponad kwoty określone w planie finansowym jednostki. Po drugie, nieumyślnie dokonał zakupu bez zastosowania przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych.
UZASADNIENIE
Pierwszy zarzut dotyczył przekroczenia planu finansowego. W toku postępowania GKO ustaliła, że faktycznie doszło do naruszenia. W uzasadnieniu przewodniczący składu orzekającego powiedział jednak, że mimo że doszło do naruszenia dyscypliny komisja skorzystała z możliwości, jakie daje komisji art. 78 ust. 1 pkt 7 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Przepis ten stanowi, że komisja nie wszczyna postępowania, a jeśli jest ono w toku, umarza w ośmiu przypadkach, w tym w razie, gdy zachodzą przesłanki określone w art. 27 ust. 1 ustawy o odpowiedzialności. Art. 28 ust. 1 stanowi natomiast, że komisja nie dochodzi odpowiedzialności w przypadku, gdy stopień szkodliwości czynu jest znikomy. Komisja uznała, że za zastosowaniem tego przepisu przemawia doprowadzenie przez obwinionego już w dwa dni po fakcie do zmiany planu finansowego, a także zapewnienie ośrodka, z którego obwiniony miał otrzymać pieniądze, że je rzeczywiście dostanie. (…)
Dalsza część artykułu: >>Gazeta Prawna<<
