Posiadamy majątek trwały, z którego części korzystamy sezonowo. Czy w związku z czasowym wycofaniem środka trwałego z używania powinniśmy zaniechać jego amortyzacji?
NIE Amortyzacja środka trwałego odzwierciedla zarówno jego zużycie fizyczne powstające na skutek eksploatacji, jak i zużycie moralne (ekonomiczne) występujące na skutek upływu czasu i związanego z nim postępu technicznego. W związku z powyższym, nie ulega wątpliwości, że nieużywany środek trwały również ulega zużyciu.
Jednostka powinna dobrać metodę i stawkę amortyzacji odpowiednią do sposobu konsumpcji korzyści ekonomicznych spodziewanych z używania środka trwałego. Może to być zarówno metoda równomierna (liniowa), jak i nierównomierna (naturalna, progresywna lub degresywna).
Podczas gdy metoda amortyzacji równomierniej zakłada, że środek trwały zużywa się jednakowo w każdej jednostce czasu przez cały przewidywany okres jego używania, to amortyzacja naturalna zakłada, że zużycie środka trwałego jest jednakowe na każdą jednostkę jego pracy (np. sztukę, tonę, godzinę). Przy tej metodzie amortyzacji zużycie jest proporcjonalne nie do czasu używania obiektu, lecz do ilości wykonanej pracy.
Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (…)
Dalsza część artykułu: >>Gazeta Prawna<<
