W listopadzie 2005 r. założyliśmy ze wspólnikami spółkę akcyjną. Po uzyskaniu rejestracji w połowie listopada spółka oficjalnie rozpoczęła działalność. Czy mamy obowiązek zbadania i ogłoszenia rocznego sprawozdania finansowego za 2005 r.?
Tak
Wyjątkiem będzie sytuacja, gdy w statucie spółki określono, że pierwszy rok obrotowy będzie trwał ponad 12 miesięcy. Jeżeli spółka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny.
Katarzyna Figurska
Zgodnie z art. 64 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 z późn. zm.) badaniu i ogłaszaniu podlegają roczne sprawozdania finansowe kontynuujących działalność spółek akcyjnych, z wyjątkiem spółek będących na dzień bilansowy w organizacji. Roczne sprawozdanie finansowe sporządza się na dzień kończący rok obrotowy. Niestety, ustawa o rachunkowości nie przewiduje zwolnienia dla spółek, których pierwszy rok obrotowy jest krótszy niż 12 miesięcy. Można jednak „przedłużyć pierwszy rok obrotowy” tak, że będzie dłuższy niż 12 miesięcy i osiągnąć pożądany efekt.
Pojęcie roku obrotowego zostało zdefiniowane art. 3. ust. 1 pkt 9 ustawy o rachunkowości. Jest to rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych. Jeżeli spółka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to można księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny. Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut spółki. Jeżeli rokiem obrotowym opisanej w pytaniu spółki jest rok kalendarzowy, to możliwe są dwa rozwiązania.
Po pierwsze, jeżeli w statucie spółki brak jest stwierdzenia, że pierwszy rok obrotowy będzie trwał ponad 12 miesięcy (tj. czyli, że będzie obejmował okres do dnia 31 grudnia 2006 roku) – to pierwszy rok obrotowy zakończył się 31 grudnia 2005 roku i na ten dzień i za okres od rozpoczęcia działalności do tego dnia spółka musi sporządzić sprawozdanie finansowe i poddać je badaniu.
Po drugie, jeżeli spółka określiła w statucie rok obrotowy jako rok kalendarzowy, z zaznaczeniem, że pierwszy rok będzie obejmował okres do 31 grudnia 2006 roku – spółka ma obowiązek sporządzenia sprawozdania finansowego i poddania go badaniu dopiero na dzień 31 grudnia 2006 roku, za okres od rozpoczęcia działalności do tego dnia (czyli za okres obejmujący 13,5 miesiąca).
Czy muszę dokonać korekty wartości inwentaryzacji
Prowadzę skład węgla. W listopadzie nagromadziłem znaczne ilości surowca. Podczas inwentaryzacji ilość węgla, według rodzajów, ustaliłem drogą szacunków. Rozbieżności między stanem ewidencyjnym a ustalonym w drodze inwentaryzacji nie przekroczyły 3 proc. Czy mogę przyjąć stan ewidencyjny za prawidłowy, czy też muszę dokonywać odpowiednich korekt?
Nie
Jeśli kierownik jednostki określił w przepisach wewnętrznych wielkość różnic, które należy uznać jako nieistotne i ustalona rozbieżność 3 proc. mieści się w normie, to można przyjąć stan ewidencyjny za prawidłowy bez dokonywania żadnych korekt.
Daria Wołynek
Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 z późn. zm.) w art. 26 i 27 ustala podstawowe zasady inwentaryzacji – jej rodzaje, zakres, terminy i częstotliwość oraz zasady prezentacji wyników w księgach rachunkowych. Niestety nie reguluje procedur związanych z organizacją i techniką jej przeprowadzania. Przyjmuje się więc, że należy opierać się na zasadach przyjętych w powszechnej praktyce oraz obowiązujących w przeszłości przepisach, których stosowanie znacznie upraszcza doprowadzenie danych ewidencyjnych do stanów występujących w naturze.
Podstawową metodą inwentaryzacji jest spis z natury. Metoda ta polega na policzeniu, zmierzeniu lub zważeniu ilości danego składnika aktywów, ustaleniu jego wartości, porównaniu z danymi z ksiąg rachunkowych oraz wyjaśnieniu i rozliczeniu stwierdzonych różnic.
W praktyce niezwykle trudne może okazać się dokładne ustalenie ilości dla niektórych składników majątku przechowywanych w zbiornikach, silosach, na pryzmach i zwałach itp. (takimi artykułami są na przykład węgiel, koks, żwir, piasek, zboża). Jeśli nie ma możliwości zważenia takich artykułów, ich ilość można określić szacunkowo na podstawie obliczeń technicznych dokonanych w sposób określony w przepisach wewnętrznych jednostki (na przykład za pomocą ustalenia objętości i wagi jednostki objętości). Obliczenia takie powinny być dokonane w specjalnym załączniku dołączonym do arkusza inwentaryzacyjnego. (…)
Dalsza część artykułu: >>Gazeta Prawna<<
