[alkman]

Co do głównego księgowego i innych pracowników JSFP nie mam żadnych wątpliwości.
Wątpliwe jest dla mnie zawieranie umów zlecenia na wprowadzanie dowodów księgowych do ksiąg, bo:
1. jeżeli wprowadzanie dowodów księgowych do ksiąg nie jest prowadzeniem tych ksiąg to od jakiego momentu zaczyna się ich prowadzenie?
2. świadczenie usługowego prowadzenia ksiąg wymaga posiadania odpowiednich uprawnień,
3. zleceniobiorca nie podlega głównemu księgowemu, a to właśnie jemu powierzono obowiązki i odpowiedzialność w zakresie prowadzenia rachunkowości jednostki.

Pozdrawiam

[alkman]

A ja pytam właśnie o takie osoby wykonujące podrzędne zadania w referacie czy wydziale księgowości, które nie są pracownikami a wprowadzają dowody księgowe do systemu księgowego na podstawie umowy zlecenia.
Pytam czy świadczone przez te osoby usługi polegające na wprowadzaniu dowodów księgowych do systemu księgowego należy traktować jako prowadzenie ksiąg rachunkowych czy nie?
Sprawa z pozoru dość banalna, ale w myśl art. 79 pkt 6 ustawy o rachunkowości: kto wbrew przepisom ustawy prowadzi działalność usługową w zakresie prowadzenia ksiąg rachunkowych bez wymaganych uprawnień podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności. Intuicja mi podpowiada, że osoby namawiające do łamania przepisów też podlegają karze.
No to jak to jest z tym wklepywaniem?

[alkman]

adela i terka macie racje.
Wg przepisów art. 35 ustawy o FP w JSFP główny księgowy to pracownik, któremu powierzono obowiązki i odpowiedzialność w zakresie prowadzenia rachunkowości jednostki. Zatem wprost w wymienianej ustawie wskazano, że obowiązek prowadzenia ksiąg ma pracownik wskazany przez kierownika danej JSFP. Zaś pracownikiem nie jest osoba świadcząca usługi na podstawie umowy, do której mają zastosowanie przepisy art. 734 i art. 750 kodeksu cywilnego.

Natomiast jednostki, w tym biblioteka (to odnośnie wątku: Regulacje wewnętrzne jednostki) bedące instytucjami kultury w rozumieniu przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, nie będąc JSFP mogą powierzyć (jeżeli statut nie stanowi inaczej) prowadzenie ksiąg rachunkowych osobom fizycznym bądź prawnym mającym do tego uprawnienia.

Wracając do JSFP.
Czy – jak to określił terka – wklepywanie dowodów księgowych do komputera na podstawie umowy o świadczenie usług (zlecenia) nie należy traktować jako prowadzenie ksiąg rachunkowych? Wtedy osoba taka musiałaby mieć uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg lub być doradcą podatkowym, bądź biegłym rewidentem.

[alkman]

Większe pretensje mam adela do kierowników jednostek i samych audytorów niż do kierowników KAW. Część kierowników jednostek ma problemy ze słuchem i rozumieniem, a kolejny rok tłumaczenia, że audyt to nie kontrola nic nie pomógł. Nie pomógł m.in. dlatego, że część ludzi zatrudniona w ich jednostkach na stanowiskach audytorów wewnętrznych godzi się na taki stan rzeczy (cyt. „Tak czy siak – mam wykonać kontrolę” patrz temat: kontrola 5%). Ale jak audytor ma się nie godzić z pewnymi odstępstwami od standardów skoro kierownik jednostki w celu złagodzenia obiektywizmu i niezależności zatrudnia audytora na czas określony w sytuacji, kiedy mógłby na czas nieokreślony (patrz temat: Umowa na czas określony a konkurs na stanowisko urzędnicze?). Do tego ponad 20% audytorów nie stosuje norm i zasad zawartych w kodeksie etyki audytora wewnętrznego (patrz sonda: Czy w swojej pracy zawodowej stosujesz się do norm i zasad zawartych w kodeksie etyki audytora wewnętrznego?), co oznacza m.in. że nie stosują standardów.
Nie piszę tego wszystkiego, aby kogokolwiek urazić, zwracam tylko uwagę, że komórka AW to przede wszystkim zatrudnieni w niej audytorzy mający bezpośrednią styczność z audytowanymi, że kierownik jednostki się może zmienić, kierownik KAW odejdzie i staną niektórzy audytorzy wewnętrzni przed swoją szansą. Co wtedy będą mieli do zaoferowania? Zmienią poglądy i zaczną stosować standardy a wszystkim bardziej kontrolowanym niż audytowanym powiedzą TERAZ AUDYT. A co do kierownika KAW, to ma on prawo jak każdy inny audytor czegoś nie wiedzieć, może się na czymś nie znać, nie może natomiast zapomnieć o tym, że jest kierownikiem audytorem.

[alkman]

Coś jest w tym, co napisał MarekSP (27.10.2005 o godz.17:45) i tylko zasada ostrożności nie pozwala mi przyznać mu racji.
Ograniczę swoje rozważania do gminy.
W myśl przepisów art. 127 ust. 2 i 3 ustawy o finansach publicznych zarząd jednostki samorządu terytorialnego kontroluje przestrzeganie, przez podległe i nadzorowane przez siebie jednostki sektora finansów publicznych, realizacji procedur, o których mowa w art. 35a ust. 2 pkt 1, kontrola ta obejmuje w każdym roku co najmniej 5% wydatków podległych jednostek organizacyjnych.

Bierzemy ustawę o samorządzie gminnym. Pierwsza niespodzianka ani słowa o zarządzie jednostki samorządu terytorialnego, nie zrażam się, być może organy gminy są odpowiednikiem zarządu.
W myśl art. 11a ust. 1 organami gminy są: rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta).
Wójt stosownie do art. 26 ust. 1 jest organem wykonawczym gminy i w myśl art. 33 ust. 3 kierownikiem urzędu. Zaś w myśl art. 28a ust. 1 ustawy o finansach publicznych kierownik jednostki sektora finansów publicznych jest odpowiedzialny za całość gospodarki finansowej, w tym za wykonywanie określonych ustawą obowiązków w zakresie kontroli finansowej.
Pytanie: Skoro wójt jest odpowiedzialny za wykonywanie określonych ustawą obowiązków w zakresie kontroli finansowej w tym realizacji procedur, o których mowa w art. 35a ust. 2 pkt 1 to, po co miałby sprawdzać jeszcze raz 5% sprawdzonych wydatków? (wszystkie wydatki są kontrolowane przez kierownika poprzez wdrożone procedury).

Wydaje się, iż obowiązek ten spoczywa na Radzie gminy, która zgodnie z art. 18a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym kontroluje działalność wójta, gminnych jednostek organizacyjnych oraz jednostek pomocniczych gminy; w tym celu powołuje komisję rewizyjną. Zatem kontrola wydatków, o której mowa w art. 127 ustawy o finansach publicznych spoczywa w przypadku gminy na komisji rewizyjnej lub innej komisji powołanej do tego celu przez radę.

Wobec powyższego tzw. kontrolą 5% wydatków, o której mowa w art. 127 ustawy o finansach publicznych nie powinna zajmować się ani kontrola wewnętrzna ani audyt wewnętrzny, ponieważ instytucje te jako podległe kierownikowi jednostki powinny/mogą sprawdzać/audytować wydatki odpowiednio w ramach przepisów art. 35a i art. 35c tej ustawy. Jednakże, nic nie stoi na przeszkodzie, aby kierownik jednostki w ramach wymienianego przepisu art. 35a (a nie art. 127) zlecił dokonanie kontroli – 5, 6, 20 (ile sobie życzy %) – wydatków.

[alkman]

Konkurs zostanie rozpisany jak twoje stanowisko pracy będzie wolne, a będzie jak wygaśnie z tobą umowa o pracę na czas określony (kierownik z tobą, a ty z nim pożegnasz się i dostaniesz świadectwo pracy). Zanim jednak wygaśnie twoja umowa, kierownik jednostki może podpisać aneks do niej. W aneksie tym zmienianie ulegnie punkt, w którym mowa o czasie jej trwania na kolejny okres lub na czas nieokreślony (inne punkty też mogą ulec zmianie). Nawet, jeżeli nie dostaniesz takiego aneksu (na piśmie przed wygaśnięciem umowy), a nadal będziesz świadczył pracę, to umowę taką (aneks) należy uważać za zawartą, ponieważ kodeks pracy nie określa, aby umowa, o której mowa w art. 22 KP musiała zostać zawarta na piśmie pod rygorem nieważności.

[alkman]

Ponieważ pracujesz jako księgowa proponuję: Audyt w zakresie legalności, gospodarności, celowości, rzetelności, a także przejrzystości i jawności sporządzanych w jednostce sprawozdań (później temat możesz zawęzić). Zakładam, że masz pozwolenie od dyrekcji na wykorzystanie potrzebnych materiałów.
Przechodzimy do pisania:
We wstępie napisz skąd się wziął pomysł na wprowadzenie audytu w JSFP i co wprowadza audyt do polskich JSFP. Resztę dopiszesz później.
W I rozdziale opisz podstawy prawne funkcjonowania audytu wewnętrznego: ustawa rozporządzenia, standardy itp. Napisz czy twoja jednostka spełnia czy niespełna lub, kiedy spełni warunki określone w ustawie i rozporządzeniu do wprowadzenia AW. Resztę dopiszesz później.
W II rozdziale przedstaw stan faktyczny związany z wybranymi sprawozdaniami sporządzanymi w twojej jednostce: jakie, kiedy sporządzane, komu przekazywane, w jaki sposób sporządzane (na podstawie ksiąg czy zeszytów leżących w 2-giej szufladzie twojego biurka).
Wracamy do działu I. Opisz przepisy wprowadzające obowiązek sporządzania wymienionych w dziale II sprawozdań. Przedstaw plan przeprowadzenia audytu w zakresie legalności, gospodarności, celowości, rzetelności, a także przejrzystości i jawności sporządzanych w jednostce sprawozdań. Mamy cel pracy, to wracamy do wstępu opisz ten cel. Napisz, dlaczego akurat taki temat wybrałaś i jakie są trudności przy pisaniu pracy oraz iż szeroki zakres tematu pracy spowodował konieczność wprowadzenia do niego szeregu ograniczeń pod względem czasowym i rzeczowym. Ograniczenie czasowe – 1 rok. Ograniczenie rzeczowe – w rozdziale II nie opisano metodologii przeprowadzenia audytu, ograniczono się do części sprawozdań (jakich). Ubierz się ciepło i ładnie. Rusz w teren, pukaj gdzie się da i proś o materiały związane z metodologią przeprowadzania audytu w zakresie rachunkowości Na forum serwisu też można prosić.
Wracamy do działu I – opisz teoretycznie metodologię przeprowadzenia w naszym temacie audytu (kłania się rozporządzenie i zebrane materiały).
Piszemy rozdział III opisz różnice pomiędzy stanem faktycznym a wymaganym, przeprowadź analizę przyczyn i skutków uchybień, na koniec przedstaw uwagi i wnioski w sprawie usunięcia stwierdzonych uchybień.
Napisz zakończenie, daj do sprawdzenia recenzentowi, prześlij do PAWa (do sekcji materiały), a po egzaminie w komentarzach napisz, jaką dostałaś ocenę za pracę (za egzamin niekoniecznie).
Miłego pisania.

[alkman]

adela jak podasz tytuł tego artykułu to jest szansa, że administrator na stronie głównej zamieści do niego skrót i za tydzień przeczytamy sobie ten artykuł w całości.

[alkman]

Bardzo dobrze lukebor że się nie zgadzasz z moją poprzednią wypowiedzią.
Ustawa o FP nie reguluje kwestii liczebności audytorów, określa natomiast, kim jest audytor wewnętrzny (art. 35e ust. 1), kto może zostać audytorem wewnętrznym (art. 35k) i co to jest audyt wewnętrzny (art. 35c ust. 1). Krótko mówiąc AW to osoba zatrudniona jako AW i wykonująca zadania określone w ustawie i nie ma mowy o stopniowaniu zawodu. Tyle w kwestii mojej poprzedniej wypowiedzi, na którą pozwoliłem sobie z okazji nadchodzących licznych dni wolnych od pracy.
Wracając do wątku głównego to:
Ustawa o FP nie reguluje pojęć „bezpośredniej podległości” i „organizacyjnej odrębności”, którymi posługuje się w art. 35e ust.3. Pozostawiając w ramach zdrowego rozsądku ich interpretację kierownikom jednostek. A skoro kwestia jest nieuregulowana to jak słusznie zauważył kliper „ostatnie zdanie w zakresie zorganizowania aw należy do kierownika jednostki”. Zatem Sebastianie, skoro kierownik twojej jednostki tak postanowił, to kierownik komórki audytu wewnętrznego ma prawo wystawiać ci ocenę okresową itd.

[alkman]

Do Sebastian

Stosownie do przepisów art. 35e ust. 1 ustawy o finansach publicznych, audyt wewnętrzny w jednostce sektora finansów publicznych prowadzi audytor wewnętrzny zatrudniony w tej jednostce, natomiast w myśl przepisów art. 35e ust. 3 wymienianej ustawy audytor wewnętrzny podlega bezpośrednio kierownikowi jednostki.
Zatem wprost z ustawy o finansach publicznych wynika, iż zatrudniony w jednostce może być tylko jeden audytor wewnętrzny, bowiem gdyby ustawodawca chciał, aby audytorów wewnętrznych było więcej używałby zwrotu „audytorzy wewnętrzni”.
Jednak praktyka jest taka, iż niektórzy kierownicy jednostek sektora FP stosując będące w sprzeczności z ustawą o finansach publicznych wytyczne MF zatrudniają więcej osób na stanowisku audytora wewnętrznego wyznaczając jednego z nich na stanowisko kierownika komórki AW. Stąd też rodzi się pytanie: który z zatrudnionych przez kierownika jednostki audytorów wewnętrznych jest tym właściwym audytorem wewnętrznym, o którym mowa w ustawie o finansach publicznych i jaki jest status pozostałych audytorów?
Odpowiedź nam daje rozporządzenie MF w sprawie szczegółowego sposobu i trybu przeprowadzania audytu wewnętrznego, bowiem tylko jeden z wymienianych audytorów zatrudnionych w rozpatrywanej jednostce (mając w zakresie swych czynności) będzie przygotowując plan audytu wewnętrznego, ustalał kolejność poddania obszarów ryzyka audytowi wewnętrznemu, brał pod uwagę stopień ich ważności, oraz uwzględniał czynniki organizacyjne (itd.), w tym czas przeznaczony na szkolenie osób zatrudnionych na stanowiskach związanych z przeprowadzaniem audytu wewnętrznego (§ 4 ust. 1 pkt 2).
Reasumując audytor wewnętrzny, o którym mowa w ustawie o finansach publicznych, to audytor sporządzający plan audytu wewnętrznego, natomiast pozostali audytorzy są osobami zatrudnionymi na stanowiskach związanych z przeprowadzaniem audytu wewnętrznego.
W świetle powyższego nic nie stoi na przeszkodzie aby audytor wewnętrzny będąc kierownikiem komórki AW okresowo opiniował, udzielał dni wolnych od pracy, wydawał polecenia, występował z wnioskami o nagrody/nagany oraz określał zakresów obowiązków i uprawnień osobom zatrudnionym na stanowiskach związanych z przeprowadzaniem audytu wewnętrznego (czyli – innym audytorom wewnętrznym).
😯 🙄 😀 😆

[alkman]

Stosownie do wytycznych zawartych w dziale VI Zarządzanie komórką audytu wewnętrznego, karty audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych, stanowiącej załącznik nr 2 do Komunikatu Nr 6/KF/2004 Ministra Finansów z dnia 28 kwietnia 2004r., komórką audytu wewnętrznego w jednostce zarządza kierownik komórki audytu wewnętrznego (itd.). W wymienianym dziale VI Zarządzanie komórką audytu wewnętrznego ust. 3 pkt 6 stanowi: Kierownik komórki audytu wewnętrznego jest odpowiedzialny za opracowanie planu rekrutacji i doskonalenia zawodowego podległych mu pracowników.

A tak na marginesie to w karcie audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych są działy, ustępy i punkty czy też działy, punkty i podpunkty.

[alkman]

Ach, ci przodownicy pracy.
Czasami dużo pracują narażając kierownika jednostki na niepotrzebne kary. Czasami kierownik jednostki każe im długo pracować narażając się na niepotrzebną karę. Czasami nie mają pomysłu na wakacje. Czasami nie chce się wracać do domu. Czasami nie ma po co wracać do domu.
Róże są powody opisywanej przez ciebie patologii, niektórymi przypadkami zajmuje się ACFE. Oby takich u ciebie nie było.

[alkman]

O tym czy tworzyć czy nie tworzyć (stosować czy nie stosować MSR 19) rezerwy na wynagrodzenia z tytułu niewykorzystanych urlopów wypoczynkowych powinien zdecydować kierownik jednostki (dlaczego – wyjaśniałem w poprzednim poście).
Za nie tworzeniem przedmiotowych rezerw przemawiają takie argumenty jak:
1) powtarzające się zjawisko wykorzystywania urlopów z opóźnieniem,
2) kodeks pracy nie przewiduje wypłat ekwiwalentu za niewykorzystane urlopy, dla osób pozostających w stosunku pracy,
3) kodeks pracy obliguje pracodawców do udzielenia urlopu wypoczynkowego do końca pierwszego kwartału następnego roku.
Powodem, dla którego tworzy się takie rezerwy może być np. duża rotacja pracowników.
Reasumując, sytuacji w twojej jednostce w zakresie tworzenia rezerw, o których pisałaś nie powinnaś uznawać za nieprawidłową. Mimo to możesz zaproponować wprowadzenie MSR 19.

Co do kar to się zorientuj (napisz, co ustaliłaś), ale wydaje mi się, że za nieprzestrzeganie kodeksu pracy karę dostanie kierownik, a nie jednostka. Naprawa dotychczasowego stanu, wprowadzenie systemy zapobiegającemu powstawaniu takich sytuacji powinna stanowić okoliczność łagodzącą. Sytuacja niewykorzystanych (nieudzielonych) urlopów wpływa niekorzystnie na wizerunek jednostki. Skoro JSFP nie przestrzegają kodeksu pracy to 😥 sam już nie wiem – może czas do Anglii, tam przynajmniej można pojeździć pod prąd.

[alkman]

Rezerwy na świadczenia emerytalne i podone (np. nagrody jubileuszowe) to rezerwy z tytułu biernych rozliczeń międzyokresowych na świadczenia na rzecz pracowników (wraz z narzutami), których obowiązek wypłaty wynika z kodeksu pracy lub umowy o pracę (układu zbiorowego). Zobowiązania te są określone w art. 39 ust. 2 pkt 2 ustawy o rachunkowości: Jednostki dokonują biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów w wysokości prawdopodobnych zobowiązań przypadających na bieżący okres sprawozdawczy, wynikających w szczególności z obowiązku wykonania, związanych z bieżącą działalnością, przyszłych świadczeń wobec nieznanych osób, których kwotę można oszacować, mimo że data powstania zobowiązania nie jest jeszcze znana itd.
Co do rezerw którymi jesteś najbardziej zainteresowana i MSR to stosownie do art 10 ust. 3 ustawy o rachunkowości, w sprawach nieuregulowanych przepisami ustawy, przyjmując zasady (politykę) rachunkowości, jednostki mogą stosować krajowe standardy rachunkowości wydane przez Komitet Standardów Rachunkowości. W przypadku braku odpowiedniego standardu krajowego, jednostki, inne niż wymienione w art. 2 ust. 3, mogą stosować MSR.
Przypominam, iż mogą≠muszą.
Obiecuje zorientować się bardziej w temacie.

[alkman]

Jeżeli twoja jednostka prowadzi kasy i przyjmuje wpłaty to ponownie zachęcam do lektury wymienianej wcześniej ustawy. Pozwole sobie zacytować niektóre przepisy:
Art. 2 pkt 8. Ilekroć w ustawie jest mowa o jednostkach współpracujących – rozumie się przez to organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz inne państwowe jednostki organizacyjne, a także Narodowy Bank Polski, Komisję Nadzoru Bankowego i Najwyższą Izbę Kontroli;
Art. 15a. 1. Jednostki współpracujące, z wyłączeniem organów, o których mowa w art. 14 ust. 2, są obowiązane, w granicach swoich ustawowych kompetencji, współpracować z Generalnym Inspektorem w zakresie zapobiegania przestępstwu, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego, poprzez:
1) niezwłoczne powiadamianie Generalnego Inspektora o podejrzeniach wprowadzania do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł;
2) przekazywanie potwierdzonych kopii dokumentów dotyczących transakcji, co do których zachodzi podejrzenie, że mają one związek z popełnieniem przestępstwa, o którym mowa w art. 299 Kodeksu karnego, oraz informacji o osobach przeprowadzających te transakcje.
2. Jednostki współpracujące są obowiązane do opracowania instrukcji postępowania w przypadkach, o których mowa w ust. 1.

[Autor]

Wpisy